Page 137 - Dinsizliğin İlkel Mantığı
P. 137
HARUN YAHYA (ADNAN OKTAR) 135
belirli bir kesimine has bir durum değil aksine çok sık rastla-
nan bir tavır bozukluğudur. Fakat çoğu insan bu durumu üze-
rine alınmaz ve basitliği sadece, düşük kültürlü, görgüsüz ve
cahil insanlara mal etmeye çalışır. Oysa ki bu tavır her kültür-
de farklı örneklerle yaşanmakla beraber, temelde aynı mantı-
ğın birer ürünüdür; zekası, kültürü ve tahsili her ne olursa
olsun cahiliye ahlakını üzerinde barındıran her insanda görülen
bir tavırdır.
Basitlik aslında cahiliye ahlakı olarak tanımladığımız tüm ta-
vırları kapsayan kötü bir yaşam şeklidir. Basitliği bir kez kabul
eden bir insan, yeri geldiğinde cahiliye ahlakının her türlü ilkel-
liğini yaşayabilecek bir eğilim gösterir. Örneğin menfaatleri ve
çıkarları doğrultusunda zaman zaman yalan söyleyebilir, ta-
mahkar bir tavır gösterebilir, kıskanç, sinirli ya da bencil bir ya-
pı sergileyebilir. Burada basitliğe asıl temel oluşturan ölçü, ki-
şinin dünya hırsı ve çıkarları doğrultusunda asil ve güzel bir ah-
laktan kolaylıkla ödün verebiliyor ve cahiliye tavırlarını tered-
dütsüz kabul ediyor olmasıdır.
Bu bakış açısıyla basitliğin ilk çıkış noktasına döndüğümüz-
de bunun, tüm diğer tavırlar gibi çocukluk yıllarına dayandığını
görürüz. Ailesinden "hocana hediye götür, aranı iyi tut", "ye-
mek sıranı kimseye kaptırma, hemen en öne geç", "başka ço-
cuklara sakın yiyeceğinden verme", "olur olmaz herkese yar-
dım etme, enayi konumuna düşersin", "paranı aç olan olsa bi-
le kimseye ödünç verme, herkesin ailesi var, onlar versin", "ba-
bana bile güvenme" gibi telkinleri alarak yetişen insanlar, haya-
tın böylesine basit bir mantık üzerine kurulduğuna inanmaya
başlarlar. Bundan sonraki tüm hayatları, temelini aldıkları bu