Page 321 - Risale-i Nur - Şualar

ONÜÇÜNCÜ ŞUÂ 323

öğrenmeden pişman olmaktır. Bu ise, maddî musibetten daha büyük bir
manevî musibettir. Ben kasem ile temin ederim ki: Sizin herbirinizden
yirmi-otuz derece ziyade bu musibette hissedar olduğum halde, niyet-i
hâlise ile faaliyet göstermelerinden, ihtiyatsızlığı yüzünden gelen bu
musibet on defa daha fazla olsa da yine onlardan gücenmem. Hem geçmiş
şeylere itiraz etmek manasızdır. Çünki tamiri kabil değil.

Kardeşlerim! Merak musibeti ikileştirir, maddî musibeti Kalbde de
yerleştirmek için bir kök olur; hem Kadere karşı bir nevi itiraz ve tenkidi
ve Rahmete karşı bir nevi ittihamı işmam eder. Madem her şeyde bir
güzellik ciheti var ve Rahmetin bir cilvesi var ve Kader Adalet ve Hikmetle
iş görür; elbette bu zamanda umum Âlem-i İslâmı alâkadar edecek bir
Kkudsî Vazife yüzünden hafif bir zahmete ehemmiyet vermemekle
mükellefiz.

* * *

(Cüz'î ve lüzumsuz bir âdi halimi size yazmak îcab etti.)

Kardeşlerim! Benim kat'î kanaatım geldi ki; nazar, beni şiddetle
müteessir ve hasta eder. Çok defa tecrübe ettim. Ben Ruh u Canla
size her vaziyette arkadaş olmak istiyorum, fakat
ِ
ِ
ٌ بقْلاٌ َلجرل اٌوٌردقْلاٌ َلمجْلا ٌلخد ٌ يٌرَظ َّ ٌ َا ٌ نل meşhur kaide ile nazar
ه
َ
َ ْ ه َّ َ َ ْ َ َ ه ه ْ
beni vurur. Çünki bana bakan, ya şiddetli adavetle veya takdir ile nazar
eder. Bu iki nazar dahi bazı İnsanların bir hasiyet-i isabet sırrıyla
bakmasında bulunur. Bunun için, mümkin olsa, mecbur etmezlerse sizin ile
beraber mahkemeye her vakit gelmemek niyet ettim.

* * *

ِ
ٌ ه ٌ دم ٌ حب ٌحبيُ ٌَّل ِ ٌ اٌءشَ ٌ َ ٌ نمٌنا ِ ٌ و ٌٌٌٌٌٌٌٌٌٌٌٌٌهنا ٌ حبس ٌهمساب
ِ ِ
ِ
ٍ
ِ
ِ
ِ ۪
ه َ
ْ
ه َ ه
َ ْ
َ ْ
ْ
َ ْ ه
ْ
ِّ

Aziz Kardeşlerim!

Bu fecirde birden bir Fıkra ihtar edildi. Evet ben de Hüsrev'in