Page 181 - Risale-i Nur - Barla Lahikası
P. 181

BARLA  LÂHİKASI                                                                                                 183

                  (Vezirzade Mustafa'nın fıkrasıdır)

                  Aziz, Kıymetdar Üstadım!

                  Hesabsız hamd ve şükür ol Hâlık-ı Mennan Hazretlerine ki, ben
           Ümmi olduğum halde, hissiyat ve emellerimi, şu fâni ve âfil olan hayat-
           ı  dünyadan  tecrid ile, Risale-i Nur Talebeleri içine  girdim  ve  Hizb-ül
           Kur´ân Âlimlerine arkadaş oldum. Hizmet-i Neşriyede ve İlimde  onlara
                                             ِ
                                      للّٰا
           yetişemiyorum.   Fakat       ءآش  نا   İrtibat  ve  Muhabbet  ve  İhlasta
                                            ْ َ
                                        َ ه
                                    ُ
           yetişmeye  çalışacağım.  Ve  Dua  ile  onların  Kalemlerine  yardım
           ediyorum.  Risale-i  Nur'a  karşı  hissiyatımı  Ümmiliğim  münasebetiyle
           yalnız rü'yalarımla arz ediyorum.

                  Bu  defa  rü'yada  Fahr-i  Âlem  (A.S.M.)  Efendimiz  Hazretlerini
           gördüğüm vakit, Sure-i Hacc'ın nihayetinde
             زي    ع   ۪ز   ى      َل   ق   ِو    للّٰا  نا   ه ِ ۪ ِ    ردق      ح   ق    َ ه َ َّ ْ َ    للّٰا  او   رد   ق ام     ilh..    okuyarak    ve    Şah-ı
                                            َ
                          َّ ه
                                             َ َ
                      َ َ   َ
           ٌ
                                           ُ
           Geylanî  (kuddise Sırruhu)  Hazretlerini  gördüğüm  vakit, Sure-i Nur'da
             جرح   ٰم   ع   َلاْا   َ لع سيَل    Âyetini  kıraat   ederek  nevmden  bîdar  oldum.
                         َ َ ْ
                   ْ
           ٌ َ َ
           Ve  anladım  ki,  bu  âhirde  Sünnet-i  Seniyeye  dair  mühim  bir  Risale
           yazıldığı  için,  Resul-i  Ekrem  (A.S.M.)ın  makbulü  olmuş  ki,  rü'yamda
           müşerref oldum. Ve o Âyet Risale-i Nur'un hülâsasını ifade ettiği gibi,
           ehl-i gafleti şiddetli tehdid eder. Şah-ı Geylanî'yi gördüğümün sebebi,
           Risale-i  Nur'un  Talebelerinin  kudsî  bir  Üstadı,  beni  de  Şakird  kabul
           ettiğine  dair  bir  işaret  anladım  ve  bu  Âyetler  havsalamın  haricinde
           olduğu halde, o Kudsî Zâtların hürmetine, kuvve-i hâfızamda her zaman
           okur ve bir genişlik hasıl olurdu.

                  Diğer  bir  rü'yamda,  pek  geniş  bir  daire,  temelleri  henüz  inşa
           ediliyor  görmüştüm.  Bu  defa  o  büyük  bina  ikmal  edilmiş,  içine
           girdiğimde  sağ  cihetini  Câmi-i  Şerif  olarak  gördüm.  Ve  Namaz
           kıldıktan  sonra,  bütün  yazılan  Risale-i  Nur'u  bana  verdiler.  Ben  de
           yalnız bir adedini orada okumak  üzere verdim. Binanın  en  yüksek  ve
           ortasında  bir  dikmesinin  değişmesi  için  ellerinde  demir,  vinç  ile
           çalışanlar üç kişi idiler, gördüm. Tabirini siz Üstadıma havale ediyorum.

                                                       Ümmi Talebeniz Mustafa
   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186