Page 219 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

BARLA LÂHİKASI 221

(Haşiye) bir an evvel bu isyankârların, kadir-nâşinasların elinden yakayı
kurtarmaya çalışır vaziyette, sür'atle elimizden gitmektedir. İmam Ömer
Efendi geçen sene, "Ramazanın Hikmetleri" Eserinin, Ramazan ayı
geçtikten sonra gelişinden, benim gibi müteessir olmuştu. Bu
Ramazanın birinci Cuma Hutbesinde, ben de hazır olduğum halde,
yüzlerce Cemaate, bu Nurlu Hikmetlerden birkaçını hemen aynen
okudu. Bu anda bu fakirde husule gelen şükür hislerini tarif edemeye-
ِ
للّٰ

ceğim. ۪ بر ِلضف نم اَذه ِ ِ ه ٰ دمح َا ْل
ِّ َ ْ َ ْ ُ ْ َ
H u l u s i
* * *
(Ahmed Husrev'in fıkrasıdır)

Sevgili Üstadım!

Bu fakir Talebenize teselli veren Mektubunuzu aldım ve ba'de-t
takbil okudum. Ruhumda hasıl olan manevî yaraların ızdırabları ile çok
müteellim olurdum. Herşeyden ziyade hürmet ettiğiniz ve ehemmiyeti
dolayısıyla pek fazla itina ettiğiniz Şeair-i Diniyemize ve Sizi severek,
hâhişle ِلي ۪بس ۪ ف Emirlerinize itaat ederek, size koşan Talebeler-
ا
للّٰ

ه
َ
inize sed çekmek suretiyle yapılan denaete Ruhum sabredemiyordu. Bir
an evvel Hâlıkına ulaşmak isteyen Ruhumda, azîm bir galeyan
hissediyordum. Diğer taraftan da Sizden malûmat alamadığım için,
ızdırabların altında fevkalhad eziliyordum. Zalimlerin kahrı için
Dergâh-ı İlahîye iltica etmekle teselli bulmak isterken, işte bu
Mektubunuz, Kaza ve Kadere razı olmak suretiyle teselli ihsan ediyor-
ِ
du. Ben de انعَطَا و انعمس diyerek kahr talebinde bulunmayı
َ
َ ْ
َ ْ َ
bırakıyorum.

Ey Sevgili ve Müşfik Üstadım, her an Duanıza muhtaç
Talebeniz, kendi hesabıma düşünürsem, Ruhen bir parça istirahat
ediyorum. Fakat Üstadım ve Kardeşlerim hesabına düşünürsem,
ızdırabım, ye'sim birden bine çıkıyor. Ruhum feveran ediyor. Yine
Cenab-ı Hak hesabına itaat etmek istemiyor.

----------
(Haşiye): Garibdir ki, Hulusi'nin bu sözünü belki yirmi defa tekrar etmişim.
Süleyman gibi dostlar şahiddirler. Demek bir Hakikat var ki, ikimizi böyle söyletmiş.
S a i d