Page 71 - Risale-i Nur - Barla Lahikası
P. 71
BARLA LÂHİKASI 73
(Husrev'in bir fıkrasıdır)
Sevgili ve Muhterem Üstadım Efendim,
Bizi maddî ve manevî tenvir eden, yükselten ve erişilmez
Feyizlere müstağrak kılan Risalelerinize mâlikiyetimden ve lâyık
olmadığım halde, bu şerefe nâiliyetimden dolayı, Cenab-ı Hakk'a
bînihaye teşekkür etmekte; gerek bu şerefe nâil olmaklığıma vesile
olduğunuzdan ve gerekse âtiyen bu hususta üzerimize terettüb eden
Vazife-i Kur´âniyede muvaffakıyet kazanacağımızı tebşir etmekte
olduğunuzdan dolayı, duyduğum pek büyük bir sürurla müftehirim.
Üstadım! Hakkınızda, hatırınıza gelmeyen nimetlerin en güzeliyle
dünyevî ve uhrevî mes'ud olmanızı her vakit için Dua etmekteyim.
Muhterem Üstadım, sizi özlemiştim. Aradaki hâinlerin her
hususta engel olmaları, şübhesiz çok müteessir ediyor. Bugünkü hal
yüreklerimizi sızlatıyor, fakat elimizden bir şey gelmiyor. Nur
Deryasının feyizli Risaleleri kimin eline geçerse, o zâtı kendine ciddî
olarak rabtettiği gibi, müştaklar ve ehil olanlar arasında dolaşıyor.
ِ
للّٰ
۪ بر ِلضف نم اَذه ِ ِ ه ٰ دمحْلَا
ْ َ
ِّ َ
ُ ْ َ
ْ
H u s r e v
* * *
(Husrev'in Sözler'i yazmağa başladığı zaman yazdığı Mektubun
fıkrasıdır)
Muhterem Efendim Hazretleri,
Bu sefer okumaklığımız için irsal buyurduğunuz iki Kitabdan
birisini Bekir Ağa'dan aldım. Kitabın birkaç sahifesini okudum. Ve
Kitabın bir nüshası kendimde kalmak üzere istinsah etmeğe başladım.
Kitab münderecatında arada sırada dimağımı alâkadar eden mesailden
bahsettiğini ve küçük Mektubların pek büyük Hakikatleri kucakladığını
gördüm ve çok müstefid oldum.
Altıncı Mektub'a kadar yazılan Sözleri bir taraftan yazıyor, diğer
taraftan da yazının geçce yazılışından sıkılarak okumaya başlıyordum.
Pek çok sürur beni kaplıyordu. Altıncı Mektub'a gelince, şu gurbetteki
firkatinizin en hazîn kısmını tayyettiğinizi ve bir kısmının da hikâye
edildiğini okudum. Okudukça sizinle beraber Kalbim