Page 71 - Risale-i Nur - Barla Lahikası
P. 71

BARLA  LÂHİKASI                                                                                                73

                  (Husrev'in bir fıkrasıdır)

                  Sevgili ve Muhterem Üstadım Efendim,

                  Bizi  maddî  ve  manevî  tenvir  eden,  yükselten  ve  erişilmez
           Feyizlere  müstağrak  kılan  Risalelerinize  mâlikiyetimden  ve  lâyık
           olmadığım  halde,  bu  şerefe  nâiliyetimden  dolayı,  Cenab-ı  Hakk'a
           bînihaye  teşekkür  etmekte;  gerek  bu  şerefe  nâil  olmaklığıma  vesile
           olduğunuzdan  ve  gerekse  âtiyen  bu  hususta  üzerimize  terettüb  eden
           Vazife-i  Kur´âniyede  muvaffakıyet  kazanacağımızı  tebşir  etmekte
           olduğunuzdan  dolayı,  duyduğum  pek  büyük  bir  sürurla  müftehirim.
           Üstadım!  Hakkınızda,  hatırınıza  gelmeyen  nimetlerin  en  güzeliyle
           dünyevî ve uhrevî mes'ud olmanızı her vakit için Dua etmekteyim.

                  Muhterem  Üstadım,  sizi  özlemiştim.  Aradaki  hâinlerin  her
           hususta  engel  olmaları,  şübhesiz  çok  müteessir  ediyor.  Bugünkü  hal
           yüreklerimizi  sızlatıyor,  fakat  elimizden  bir  şey  gelmiyor.  Nur
           Deryasının  feyizli  Risaleleri  kimin  eline  geçerse,  o  zâtı  kendine  ciddî
           olarak rabtettiği gibi, müştaklar ve ehil olanlar arasında dolaşıyor.
                                           ِ
                                                   للّٰ
                                   ۪ بر  ِلضف نم   اَذه  ِ ِ ه ٰ   دمحْلَا
                                       ْ َ
                                  ِّ َ
                                                    ُ ْ َ
                                          ْ
                                                                      H u s r e v

                                           * * *

                  (Husrev'in Sözler'i yazmağa başladığı zaman yazdığı Mektubun
           fıkrasıdır)

                  Muhterem Efendim Hazretleri,

                  Bu  sefer  okumaklığımız  için  irsal  buyurduğunuz  iki  Kitabdan
           birisini  Bekir  Ağa'dan  aldım.  Kitabın  birkaç  sahifesini  okudum.  Ve
           Kitabın bir nüshası kendimde kalmak üzere istinsah etmeğe başladım.
           Kitab münderecatında arada sırada dimağımı alâkadar eden mesailden
           bahsettiğini ve küçük Mektubların pek büyük Hakikatleri kucakladığını
           gördüm ve çok müstefid oldum.

                  Altıncı Mektub'a kadar yazılan Sözleri bir taraftan yazıyor, diğer
           taraftan da yazının geçce yazılışından sıkılarak okumaya başlıyordum.
           Pek çok sürur beni kaplıyordu. Altıncı Mektub'a gelince, şu gurbetteki
           firkatinizin  en  hazîn  kısmını  tayyettiğinizi  ve  bir  kısmının  da  hikâye
           edildiğini okudum. Okudukça sizinle beraber Kalbim
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76