Page 200 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

202 İŞÂRÂT-ÜL İ’CAZ

اوُلاق - ۪ َلاق۪Tabirleri, mukavele ve muhavere şeklinde müşavere
۪
۪
َّٓ َ
َ
üslûbunu insanlara öğretmek içindir. Yoksa Cenab-ı Hak müşavereden
münezzehtir.

ا
Melaikenin ۪لع ۪جتَا۪ ile yaptıkları istifhamdan maksad, لعج۪
َ
ُ
ْ َ
ا
itiraz, لعج۪ i inkâr etmek değildir. Çünki Cenab-ı Hakk'ın Fiillerine
ا ا
itiraz etmeye İsmetleri mânidir. Ancak لعج in sebebi mahfî
ا ا

olduğundan, taaccüble sebeb ve Hikmetini sormuşlardır. لعج
ا ا
tabirinden anlaşılıyor ki; insanın ahvali, vaziyetleri ne tabiatın

iktizasıdır ve ne de fıtratın îcabıdır, ancak bir Câilin لعج۪i iledir.
ا ا

S- ۪هيف: Mesafe pek kısa olduğu halde, ikinci اهيف nin zikrine
ا
َ
َ
ne ihtiyaç vardır?

C- Birinci اهيف۪ile, beşerin bir Ruh gibi Arz'a nüfuz etmesiyle
َ

Arz'ı ihya etmesine; ikinci ۪ف ise, beşerin fesadı dahi Azrail gibi
ا
ه
ي
َ
Arz'ın Kalbine kadar pençesini sokup Arz'ı imatesine işarettir. Demek
beşer, bir taraftan Arz'ın şifası için bir ilâç iken, diğer taraftan ölümünü
intac eden bir zehirdir.

۪ نم : Beşerden kinayedir. Kinayenin tasrihe sebeb-i tercihi:
ْ َ
Melaikenin maksadı, beşerin şahsiyeti olmayıp, ancak kendilerine sakil,
ağır gelen bir mahlukun Allah'a isyan etmesine işarettir.
ِ
۪ دسف ُ ْ ۪ ي : Fesadın "isyan"a bedel zikri, isyanlarının Nizam-ı
ُ
Âlemin fesadına sebeb olacağına işarettir. Devam ile teceddüdü ifade
eden muzari sîgasıyla fesadın zikredilmesi, Melaikenin asıl
istemedikleri ve inkâr ettikleri, ancak isyanlarının devam ve istimrar ile
vukua geleceğine aid olduğuna işarettir. Melaike beşerin isyanlarının
devam ve istimrarını, ya Cenab-ı Hakk'ın İ'lamıyla bilmişlerdir veya
Levh-i Mahfuz'a bakıp ondan almışlardır veyahut insanlardaki kuvve-i
gazabiye ve şeheviyeden anlamışlardır.