Page 417 - Risale-i Nur - Sözler
P. 417

YİRMİBEŞİNCİ  SÖZ                                                                                                            419

                  ِ
              ٍَ باسح  َ ء ى ا َ َ ِ ب َ غ َ ِي َ     َ َ ت  َنم  َ و َ تَ َ ر َ ز َ ق َ     der. Bu Cümlede o tafsilâtlı fiilleri icmal ve
                    ْ  ن    ْ           ْ ن ن
           isbat eder. Yâni "Size hesabsız Rızık veren Odur ki, bu Fiilleri yapar."

             Dördüncü Nükte-i Belâgat: Kur'an kâh olur, Mahlûkat-ı İlâhiyyeyi bir
           tertible zikreder; sonra o mahlûkat içinde bir Nizam, bir Mizan olduğunu
           ve onun semereleri olduğunu göstermekle güya bir şeffafiyet, bir parlaklık
           veriyor  ki;  sonra  o  âyine-misâl  tertibinden  Cilvesi  bulunan  Esma-i
           İlâhiyyeyi gösteriyor. Güya o mahlûkat-ı mezkûre, elfazdır. Şu Esma onun
           mânaları, yahut o meyvelerin çekirdekleri, yahut hülâsalarıdırlar. Meselâ:

                                                             ِ
                                                     ِ ٍ
                ن َّ  َ َ ڬ َ َ ث َ م َ  ٍيك    ٍَر َ م ۪       َ ۪ ف َ َ ق ار  َةف َ ْطنَ َ هانْل         َّ ن  ڬ َ َ مث َ َ ج َ ع  ٍَي ۪ ط َنمَة َ  ل لا َ سَنمَن ا َ ْ نَ ِ َ لاْا  َ ن َا  َ ق لخَ  َ  لو َ ق َ د      ْ
                                    ن ن

                                                                        ْ
                               ً
                                                   ْ
                                                          ن ْ
                              ِ
                                   ن ْ  ةغ َ
            َم ا ظ ِ َ عْلاَا   َن َ وس َ  كف    ا َ  ًما ظع  َ     َ ض َ مْلا  َ َ ق َ ن ا َ    ْ    َ غ َ ة َ َ ف  َ ضم      ن   ً    لخ  َ ْل َ ع َ  ل َ ق َ  ة َ  اَا      ً     ْ    َ  ة َ َ ع َ  ل َ ق َة َ ف َ خ َ  ل َ ق َ ن  َ فْطنل  َن َا ا  َق ل َ خ
                                                                      ه
                                                                               ْ

                                               ْ
                    ْ
                                    ن ه  اَ
                       َ ي ۪ قل ِ  اخْلاَنسح َ  َلِلّاَ كر ا َ بت َ فَر            َ ىا َ خ  َاًقْلخ  َها َ  َ نْا َ نْ َ  اَمث  ْ ً  َ  ل َ ح َ م َا

                                                            ْ   ن


                                                              َّ ن
                               ن   ْ

             İşte  Kur'an,  Hilkat-i  İnsanın  o  acib,  garib,  bedi',  muntazam,  mevzun
           etvarını öyle âyine-misâl bir tarzda zikredip tertib ediyor ki;
             َ ي  ِ َ ل َ ۪ ق  اخ َ ْلاَ  َ نسح  َ َ  ن ه  ا  َلِلّاَ  َ  ك َ رابت َ ف  içinde  kendi  kendine  görünüyor  ve  kendini




                      ن   ْ
           dedirttiriyor. Hattâ Vahyin bir Kâtibi şu Âyeti yazarken, daha şu Kelime
           gelmezden  evvel  şu  Kelimeyi  söylemiştir.  "Acaba  bana  da  mı  Vahy
           gelmiş" zannında bulunmuş. Halbuki evvelki Kelâmın Kemal-i Nizam ve
           Şeffafiyetidir ve İnsicamıdır ki, o Kelâm gelmeden kendini göstermiştir.

             Hem meselâ:

                                                     ِ
            ِ
          َ َ شِ ْ ن  َش    ْ  اَ َ ْل َ ع َ ر ِ َ َ غي  َ  لٰ      َ ت َ و ى َ َ ع  َ ساَ  ن َّ  َّ  ِ ِ  َ ۪ ف َ َ س َ َّت َ ة َ َ  ا َ ي ا َ ٍم َ َ ث َ م  َض ْ    َ وَ َ ْا َ  لا َ ر     َت  َ س َ م َ و ا  َّ ى         ى َ َ خ َ  ل َ ق َ لا  َ َ َّلا َ ۪ ذ  َلِلّا َ َ منك  َّ َّ    ِ َ ا َ ن َ َ بر
                                                                         ن ه
                              ْ ى
                                                                      ن
                            ٍ ِ
           َقْلخْلاَه َ  لَ َ  لا ا  َه َ ِرم ۪ َ  ْ  َ َ  اب  َ تا    َ َّخ َ ر  َ سمَمو ن    َ ن َ ج  لاو  َ م َ ر َ  َ قْلاو  َ س َ  َ م َ َّشلا    َا َ و  ًثي ۪ ثح  َ ب َ ه َ  ن ن    َ نلْطي    َ َ راه َ نل  َ  ل اَ  َ يَّللا
                                                      ه
            ن
                                                                        َّ
                                                    ْ
                                   ن
                 ن
                                                                            ْ
                                  َ يم  اع َ  ل ۪     َ َ ْلا  َب  َ َ ر  َ لِلّاَ ك َ راب  َ م َ ر َ َ ت  ْ ن        َ  لاْاو


                                            ن ه   ه
   412   413   414   415   416   417   418   419   420   421   422