Page 172 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

174 YİRMİYEDİNCİ MEKTUBDAN

ve مُكقَّف و deriz. (Haşiye)
للّ

ا
ٰ
ُ َ َ

* * *
Aziz, Sıddık, Fedakâr Kardeşlerim!
İnebolu Kahramanlarının tebrik Mektublarında iki Tevafuk ve iki
kuşun garib ziyaretleri çok manidardır. Evet, benim birtek Mektubumu
yazan birtek adamın hükûmetçe araştırılması ve ehemmiyetle bakılması
tazyiki zamanında, şahsımdan binler derece daha ziyade konuşan ve tesirli
Ders veren Risale-i Nur'un “Zülfikar-ı Mu'cizat”ın bin nüshaları ve bin
dille ve binler Mektubatıyla şimdiye kadar çok rakibleri bulunan ve takib
edilen ve mümaşata tenezzül edemeyen Ahmed Nazif'in Kalemiyle serbest
ve mümanaat görmeden yazılmasına; değil yalnız kuşlar, belki Melekler
ve Ruhanîlerden bir kısım, temessül edip bu hârika muvaffakıyeti tebrik
etseler, yine çok değil. Biz dahi o küçük Isparta Kahramanlarına binler

للّا َكرابve ء َّٓ ا ام ش َ َ ve للّا مُكقَّف و deriz.
ا
للّ

ُ ٰ
َ ٰ
ٰ ُ َ َ
َ َ
ُ
Bütün Ruh u Canımızla onları tebrik ederiz ve bu pek büyük Vazifede
ihtiyat ve dikkatin lüzumunu ihtar ederiz.

* * *
İnebolu civarında bulunan ve Nurlara güzel Kalemiyle çok Hizmet
eden Kardeşlerimizden Mehmed Zekeriya'nın bir Mektubunu aldım.
Endişelerimi izale edip beni mesrur eyledi. Şimdi Nurların bir Vazifesi
olan, çocuklara Kur'an okutmak ve İman Derslerini vermek Hizmetiyle
meşgul olduğunu yazıyor. Ona yazınız ki: Bu Hizmetin, aynen eskide
Nurlara çalışmanız gibi kıymetlidir.

Hem senin yazdığın kesretli Risaleler, senin bedeline Nurların
Neşrine Hizmet ederler. Merak etmesin; o, eski makamını muhafaza
ediyor.
* * *
-------------------------------
(Haşiye): Latif bir Tevafuktur ki, bir aydan beri burada hiç yağmur
gelmiyordu ve Kalbimiz dahi malûm taarruzdan Nurculara gelen füturdan ağlıyordu.
Birden Hüsrev'in iki gün evvel makine müjdesi ve Nazif'in bugün tafsilli Mektubu ve
makinenin yazısının nümunesi elime verildiği aynı zamanda, -ve bana Hizmet
edenler- Eskişehir Ezan-ı Muhammedî'yi okumağa başlaması ve malûm çavuşa bana
ihanet için emr-i cebrî veren adam tokat yediğini dedikleri aynı vakitte Rahmet
yağmuruyla çoktan ağlayan mahzun Kalblerimizin büyük ferahlarına ve sevinç ve
inşirahlarına tam tamına Tevafuku ve tetabuku, َ ٰ نا َّٓش ا ء ْ َ ِ bir Fâl-i Hayırdır.
ا
للّ

ُ