Page 119 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 119

ห็นุ�มพงห็ญ้าสูง 119
                                                                         ู


                                                         ั
                 แสงไฟห์น้ารัถส่องให์้เห์็นงูเล�อยข้ามถนน จิากน�นพ่อลกป็ิด่ไฟห์น้ารัถเสย
                                                                ็
                                         ื
                                                                             ่
                 มนมด่สนที่ ไม่มไฟถนนห์รัือบ้านเรัอนแถวน�นเลย และไม่มด่วงจินที่รั์
                                                ื
                                                                          ั
                     ื
                         ิ
                  ั
                                ่
                                                        ั
                                                                      ่
                                          �
                                          ึ
                                                       ็
                         ิ
                 ผมกะพ่รับตาสกครั่และมองขนไป็ แล้วได่้เห์นด่วงด่าวมากมาย จิานวน
                              ั
                                                                         ำ
                                 ู
                                                                         ้
                       ่
                                            ่
                                             ิ
                          �
                                  ็
                          ่
                                                        ้
                 มากกวาที่ผมเคยเห์นมาตลอด่ชิวต ด่าวเป็็นลานๆ ด่วงเลย และที่องฟ้า
                  ็
                                                                       �
                 กโป็รั่งมากเสยจินผมสามารัถมองเห์นพ่อลจิากแสงด่าวเห์ลานนเมอผม
                                                                          �
                                                                       ั
                                                                    ่
                                                ็
                                                                          ื
                             ่
                                                             �
                                                                       ั
                                  ิ
                   ั
                                                             ึ
                                               ู
                                           ื
                 ป็รับสายตาได่้ เขาเด่นอ้อมมายนอย่ข้างผมและมองขนไป็อย่างอศจิรัรัย์ใจิ
                 กับส�งบนที่้องฟ้าน�น ผมห์ันไป็ห์าเขาและกอด่เขา
                     ิ
                                ั
                       “พ่อล ด่่ใจิเห์ลอเกนที่่ได่้เจิอนายนะเพ่ือน ขอบคณมากๆ ที่่ชิวนมา”
                                      ิ
                                                      �
                                                               ุ
                                   ื
                                                                       �
                                         �
                                                         ำ
                       ผมรั้สึกขอบคุณพ่รัะเจิ้าเห์ลือเกนที่ที่รังนาผมมาที่น้� และป็รัะที่าน
                                                                 ่
                                                                 �
                                                    ่
                                                    �
                           ู
                                                 ิ
                 โอกาสให์้ผมได่้ม่ป็รัะสบการัณ์เห์ล่าน้ �
                                                                      ่
                                                                      ู
                                  ้
                                                                  �
                           ั
                       เรัาขบรัถไป็บานของพ่อลกบนคกภูรัรัยาของเขา ซงอยที่โรังเรัยน
                                                   ่
                                                   �
                                                ิ
                                              ั
                                                                       ่
                                                                  ึ
                                                                            ่
                                                                       �
                                         ่
                                         �
                 ภูายในชิุมชินชิาวอะบอรัิจิินที่พ่วกเขารัับผด่ชิอบดู่แลเด่็กชิายชิาวอะบอรัิจิิน
                                                   ิ
                                                    ่
                                                       ้
                                              ็
                                                                   ั
                                         ื
                                                  ์
                    ู
                    ่
                     ิ
                                  ่
                                                                      ุ
                 อยสบสองคน โรังเรัยนดู่เห์มอนเป็นไซที่กอสรัางบนถนนลูกรังขรัขรัะ และ
                                                  ่
                                                                   ้
                                                  ู
                                                                       ู
                              ่
                          ่
                                                   ็
                                                      ื
                                                                 ่
                                                                          ่
                                                           ็
                 ตวอาคารัสวนตอเตมที่พ่วกเขาอาศัยอยกเห์มอนเป็นเพ่ิงกอด่วยป็นซเมนต  ์
                  ั
                                 ิ
                                    �
                                    ่
                                          ำ
                                                   ิ
                 มุงห์ลังคาสังกะส และม่ห์้องนาเล็กกรัะจิรัด่เห์มือนบ้านของเล่นเด่็ก พ่วก
                                          �
                                                    ิ
                               ่
                 เขาใชิ้ผ้าม่านก�นพ่นที่ส่วนห์น�งให์้เป็็นห์้องนอนของผม โด่ยมม้งคลมเตยง
                                                                    ่
                                                                         ุ
                                �
                                   �
                                   ่
                                          ึ
                                                                            ่
                                                                     ุ
                              ั
                                ื
                                                  �
                                   ่
                                                                       ่
                   �
                                            ิ
                 เพ่ือกนยงและแมลงตางๆ ในที่รัป็แรักนพ่วกเรัาป็ั�นจิกรัยานกนอยางที่รัห์ด่
                                                  ้
                        ุ
                                                            ั
                                                                   ั
                      ั
                                    ิ
                                     ิ
                 มากที่่อที่ยานแห์่งชิาตลตชิ์ฟีลด่์และคาคาด่ และในป็ีต่อมาผมกกลบไป็ป็ั�น
                      �
                                                     ู
                                                                     ็
                                                                        ั
                       ุ
                              ั
                                ่
                      ่
                  ่
                  �
                    ั
                 ที่น�นอกเป็็นครั�งที่�สอง
                                                  ั
                               �
                                                     ิ
                       ในเวลาที่ผมเขยนอย่น้ พ่อลกบนคกย้ายไป็อาศัยและที่ำางานที่ ่ �
                                         ู
                                    ่
                               ่
                                           �
                                                        ่
                                                        �
                                                                   ่
                                                         ิ
                                                                       �
                                                                            ื
                                                                            �
                     ่
                 โรังเรัยนขนาด่ให์ญ่ในเขตรัอบนอกของเมืองด่ารั์วนแล้ว โรังเรัยนน้เน้นเรัอง
                 การัชิ่วยเห์ลือเด่็กชิาวอะบอรัิจิินให์้ได่้รัับการัศึกษา และบที่บาที่ของพ่อล
                                  ้
                                                                      ็
                                                                            ่
                 กคอเป็นพ่อป็รัะจิำาบานสาห์รับเด่กนกเรัยนป็รัะจิาเห์ลาน มนเป็นโรังเรัยน
                    ื
                  ็
                          ่
                       ็
                                                  ่
                                                                  ั
                                            ็
                                               ั
                                                         ำ
                                                             ่
                                                                �
                                                                ้
                                      ำ
                                         ั
                 มธิยมครัสเตยนที่นกเรัยนมากกวา 25 เป็อรัเซนตเป็นชิาวอะบอรัจิน มาจิาก
                  ั
                                                       ็
                                                                     ิ
                                                           ็
                                                         ์
                                   ่
                           ่
                                                                       ิ
                               ่
                                            ่
                               �
                        ิ
                                                     ์
                                 ั
                                                                             ั
                                                      ่
                 ชิุมชินต่างๆ รัาว 40 แห์่งและมาจิากกลุ่มที่พู่ด่ภูาษาห์ลากห์ลาย ด่ังน�น
                                                      �
   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124