Page 120 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 120

120  ใครๆ กอยากเป็น...ลกรก
                                   ู
                                     ั
                          ็
                        ั
                  ำ
                     ั
                           ่
                                   �
                                                 ั
                                                                �
                                                                ่
                 สาห์รับนกเรัยนเห์ล่าน้ส่วนให์ญ่ ภูาษาองกฤษเป็็นภูาษาที่สองของพ่วกเขา
                         ิ
                 คณน่าจิะจินตนาการัได่้ถงโจิที่ย์ที่้าที่้ายต่างๆ ด่้านการัศกษา เด่กห์ลายคน
                  ุ
                                                              ึ
                                     ึ
                                                                     ็
                               ่
                               �
                 ม่ป็ัญห์าส่วนตัวที่พ่วกเขาต้องรัับมืออยแล้ว เน�องจิากพ่วกเขาเป็็นป็รัะชิากรั
                                                ู่
                                                      ้
                                                                        ิ
                                �
                                                                            ุ
                         ่
                 ออสเตรัเลยกล่มที่มักได่้รัับผลกรัะที่บอย่างมากจิากป็ัญห์ายาเสพ่ตด่ สรัา
                             ุ
                                ่
                 ความเจิบป็่วย รัวมถงอตรัาการัฆ่่าตวตายที่สงและอายขยที่ตากว่ากล่ม
                                                                ุ
                                                      �
                                                      ่
                                                ั
                                   ึ
                                     ั
                                                        ู
                                                                    �
                                                                    ่
                                                                 ั
                       ็
                                                                     ำ
                                                                            ุ
                                                                     �
                                                   �
                                                                         ็
                  �
                  ื
                                                       ั
                               ั
                                                                          ิ
                 อนๆ ไม่ต้องสงสยเลยว่างานของพ่อลนนห์นกห์นามาก และผมกคด่ว่า
                                                   ั
                                            ่
                                                                         ำ
                     ่
                 โรังเรัยนสรั้างผลงานได่้อย่างด่เย�ยม โด่ยเฉพ่าะเม�อผมได่้อ่านถ้อยคาของ
                                                          ื
                                          ่
                         ่
                                    ั
                                                   ่
                                                   �
                ครัูให์ญ่เก�ยวกับความต�งใจิของพ่วกเขาที่ว่า
                        ก�อนที่ี�เด็กทีุ่กคนจะตอบสูนองต�อการเรียนรู้ เราต้องตอบสูนอง
                                                            ้
                     ความต้องการขั�นพ้�นฐานของพวกเขาก�อน การไดรับความรัก ความรู้สูึก
                                                             ู
                     ปลอดภัย และสูุขภาพที่ี�ดี เป็นพ้�นฐานที่ี�จะนำาไปสู�ความเคารพในตัวเอง
                     การเติบโต และการเปิดรับโอกาสูต�างๆ ห็ากเด็กถูกปฏิิบัติไม�ดี กินอาห็าร
                     ไม�มีประโยชน์ ม�วสูุมเสูพยาเสูพติดต�งแต�เด็ก แก้ปัญห็าด้วยความรุนแรง
                                  ั
                                                  ั
                     มีบุคคลตัวอย�างที่ี�ไม�เห็มาะสูม และถูกเลี�ยงดด้วยค�านิยมที่ี�เดี�ยวดีเดี�ยวร้าย
                                                       ู
                                          �
                                          ั
                                                                         �
                                               ี
                          �
                           ้
                                                                 ั
                                                                       ้
                                      ็
                                                         ี
                                                   �
                            ั
                     และไมรูจกขอบเขต เดกจะตงใจเรยนเพ้ออ�านเขยนภาษาองกฤษไดอยางไร
                                                        ั
                                                                    ั
                                       ั
                            ็
                      ผมเห์นด่้วยตามนนอย่างไม่ต้องสงสยเลย  และมนบอกเล่า
                                       �
                 ป็รัะสบการัณ์ที่�งห์มด่ของชิ่วิตผม รัวมถึงที่�ผมได่้เห์็นจิากพ่วกเด่็กๆ ที่�ผม
                                                    ่
                                                                           ่
                             ั
                                                           ่
                                                                           ่
                                                       ้
                 ที่างานด่วยในแมนเชิสเตอรัด่วยเชินกน การัเขาไป็ชิวยเห์ลอเยาวชินเห์ลาน  ้ �
                                                                ื
                       ้
                                            ่
                  ำ
                                               ั
                                       ์
                                        ้
                                                              �
                                                                        ิ
                                                                     �
                                                                     ื
                                                                   ิ
                                                              ่
                 และแสด่งความรักของพ่รัะเยซตอพ่วกเขา เป็็นห์นที่างที่จิะห์ยบยนอสรัภูาพ่
                              ั
                                           ่
                                         ู
                                      ่
                                      �
                                                   ู
                 และความเคารัพ่ตัวเองที่พ่วกเขาขาด่อย่ให์้แก่พ่วกเขาได่้ ผมเห์็นได่้ว่า
                                                ั
                                             ึ
                      ั
                 พ่อลกบผมกาลงที่างานที่คล้ายคลงกนแม้เรัาจิะอย่กนคนละฟากของโลก
                           ำ
                                                             ั
                                ำ
                                                           ู
                              ั
                                      �
                                      ่
                 ก็ตาม และผมต้องการัจิะสนับสนุนเขากับนิคก�ให์้มากเที่่าที่�ผมจิะสามารัถ
                                                                  ่
                                                       ่
                  ำ
                 ที่าได่้
                                                                            ั
                                                            ิ
                                                 ึ
                                          ั
                             �
                                                                  ั
                      ในที่รัป็ที่สอง สองวันห์ลงผมไป็ถง พ่วกเรัาก็เรั�มป็ั�นจิกรัยานด่้วยกน
                             ่
                           ิ
                                 ิ
                                       ู
                                        ั
                 ในอที่ยานแห์่งชิาตคาคาด่อนกว้างให์ญ่ไพ่ศาล เรัาต�งเป็้าว่าจิะป็ั�นให์้ได่้
                    ุ
                                                              ั
   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125