Page 55 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๕๕ ~

ธรรมชาติน่แี หละ เปนทีฟ่ ูมฟก ทกุ ชีวติ ธรรมชาตนิ แี่ หละ ส่งั สอนทกุ ชวี ติ
ธรรมชาติน่แี หละ ยาเยยี วความทกุ ขของทุกชีวติ และ ธรรมชาตนิ ่แี หละ ที่มลางทกุ ชีวิต
ดว ยเชน กนั ไมม ีใครใหญเ กินธรรมชาตไิ ปได

เม่ือใจสงบ ปลอ ยวาง จงึ ปลอดโปรง ความโศกเศราเหงาใจจงึ ผอ นคลายลงไป
มากแลว ณ ตอนน้ี ความสุขกช็ ่ัวครู ความทุกขก็ช่วั คราว ไมม ีอะไรแนน อน

เมื่อเจา จนั ทแจม ฟา ตรึกนึกไดเชน นนั้ จงึ ไมม อี ะไรทจี่ ะตองพะวกั พะวง จงึ เขา
นอน ซึง่ ตอนนี้บวั ไหลกห็ ลบั ไหลไปนานแลว เจาจนั ทแจมฟา จงึ ข้นึ นอกพรอมหมผา
ดวยความหนาวเหนบ็ ภายนอกยังคงพดั กันเกรยี วกราว

กอ นท่จี ะมอ ยหลบั ไป เหมอื นกบั วาจะไดย ินเสียงเปย ะ ดังตงวาวมาแตไ กล...
ดว ยทว งทํานองท่ีฟง ดเู หมือนผูเลน จะเศรา อาลยั อาวรณ ขับเคลา อารมณจนเขาสนู ทิ รา
รมณ

“มงึ มาหยงั หน”ี้ เสียงตะโกนโหวกเหวกของฟา ดว ยอารมณโ มโหเปน อยา งย่ิง
ดงั จนตระหนกตกใจ ทําเอาเชา วนั ใหมเ ปนเชาทยี่ งุ ยากแตเ ชา

เสียงนั้นทําใหเ จาจนั ทแจม ฟา อดรนทนอยไู มไ ด จงึ ตองออกมาดู “มอี ะหยงั กา
เจา...” พอสิน้ เสียงคาํ ถาม คาํ ตอบจงึ ปรากฏแกสายตาเบอ้ื งหนา เปน ภาพของสายเมอื งที่
ถกู พันธนาการ มรี อยฟกชํ้าอยูท ว่ั ไป

“นม่ี นั อะหยังกัน เปน จะใดตอ งมามดั กันเหมือนหมูเหมอื นหมาจะอ้ี นี่คนตึงคน
คอยวา คอยจากัน” เจา หญิงพยามระงบั ความโกรธเต็มที่ ดวยรวู า ไฟรอ น หากเติมไฟไป
อกี กจ็ ะยงิ่ แผดเผาทุกส่งิ ใหม อดไหมไปไวเทา นนั้ จงึ ตองใชน้ําเขาดบั

“ออ...ยงั หว งอาลยั กัน...อยกู า หือ” เสยี งคาํ รามของฟา หอคําดกู ระแทกกระทั้น
ดว ยอารมณพ ลงุ พลา นสุดจะระงบั

“มนั คนละเร่อื งบาทเจา มีอะหยงั กค็ อยวา กนั บแ มนวาอะหยังก็มัดอะหยงั ก็ลง
ทัณฑ” ทจี ะแข็ง เจา หญิงกแ็ ข็งขน้ี มาไดเ หมอื นกนั