Page 81 - Thukul Ing Lemah Nela

Thukul ing Lemah Nela

disawatake, ora nganti limang menit wis mandheg
neng pinggir tlaga sisih wetan.
“Ndang didhahar, Mas.” Ratimin kaget. “Kok
nglamun ki ana apa, ta? pitakone bojone.
“Nglamun irung pesek,” kandhane Ratimin karo
ngguyu.
“Wis ayo ndang didhahar aja neka-neka,”
kandhane Lilik karo njiwit lengene sing lanang. Rini
lan Bima mesem weruh kedadean iku.
Karo mangan sega pecel, antarane Lilik lan
Ratimin padha ngenam rembug, matun sesuker bab
omah sing arep dituku pak like, uga ngudhari bolah
ruwet sms saka mase sing nggawe sirah cumpleng.
“Sms saka Mas Di ora kokbusak ta, Dhik?”
“Ora mas.”
“Bapak nika Sumber Kencana mlebet terminal,”
kandhane Bima.
Disawang anake lanang lan mbak yune mudhun.
Lilik menyat marani anak lan mbakyune. Lilik
nggawakake tase mbakyune.
“Kok saged sareng kalih Reza, Mbak Las?”
Ratimin miwiti omong.
“Ya kepeneran iki mau. Aku ya lagi nyegat bus,
saka etan ana langsung takcegat.”
“Mbak Las dhahar riyin nggih?”
“Ora, Dhik Rat, aku sih wareg.”
“Reza ora maem ngger?”
“Mboten, Buk.”
Bubar mbayar, montor menggok ngiwa babals
menyang Care Fuur. Gayeng rembug neng njero
montor. Ratimin nyawang praupane anak Ian bojone
jan ora nguciwani. Anake lanang kuwi jan pakulitane,
lambene, irunge tumpleg bleg nyang bojone. Lan

73 | Mikul Ngiwa Nengen