Page 71 - Naklen Öyküler
P. 71
sıyrılacağımı düşünürken karnımdaki kramplar acıyla kıvranmama
yol açıyordu. Yaşadıklarım psikolojimi bozmuş, artık fiziksel ola-
rak da zarar vermeye başlamıştı. Fazla zaman kaybetmeden, herkesi,
tabii en başta babamı, ikna edecek bir gerekçe bulmalıydım. Öyle
bir şey oldu ki hiçbirine gerek kalmadı. Bir gece annemin ‘yetişin
dostlar’ çığlığıyla yataktan sıçradım. Akşam yemeğinden sonra, geç
oldu diyerek Esen Teyzenin onlarda kalmamız için ısrar etmesine
yine karşı koyamayıp onlarda kalmıştık. Hepimiz birden bahçeye
fırladık. Arka verandanın ışığını açmamla aydınlanan bahçede, ka-
nımı donduran bir sahne belirdi. Babam ceviz ağacının altında hare-
ketsiz yatıyor, annem etrafında sağa sola koşturuyordu. Ercan Amca
koşarak babamın nabzını kontrol etti. Eğilip soluğunu yokladı. Al-
nına, ellerine, ayaklarına elledi. Öylece hareketsiz duruyor, olanı
biteni seyrediyordum. Telefona sarılıp ambulansı aramadığını fark
ettiğimde derinlerden kopup gelen vahşi bir çığlığı geceye saldım.
İçindeki bütün öfke, hayal kırıklığı ve umarsızlıkla beraber… Sonra-
sını anımsamıyorum. Kendime geldiğimde bizim salondaki divanda
uzanıyordum. Yanımda abim vardı, bileklerimi kolonyayla ovuyor-
du. Lavanta kokusu genzimi yaktığına göre, biraz da takıntılı şekilde
epeydir bunu yapıyor olmalıydı. Doğrulamadım. O yüzüme doğru
yaklaştı. Gitti mi, dedim, gözlerini evet anlamında yumdu. Yeniden
bayılmışım.
O eve bir daha ne Taner’i ne de ailesini soktum. Avukatım
boşanma davası açmadan anlaşmamı önerdi. İçimde bunun için ge-
reken dinginlik yoktu. İstediğim koşulları sıralayacak ve ben nasıl
istiyorsam öyle boşanacaktım. Evdeki hesap mahkemeye uymadı;
üstüne bir de nafaka ödemek zorunda kaldım. Çünkü Taner çalış-
mıyordu. Bir gün bile yemek yapmadığım için karılık görevlerimi
yerine getirmemiş oluyordum. Vesaire vesaire… Dert etmedim;
sonunda özgürdüm. Her anlamda… Babamı kaybettiğimi duyanlar
taziye ziyaretine gelmek istiyorlardı. Annemin buna ihtiyacı oldu-
ğunun farkındaydım. Abim birkaç gün içinde Marmaris’e dönmüş,
71