Page 299 - 4

‫‪ Ì˙Á‬סימ סח ‪Ë ¯ ¯ÙÂÒ‬‬

‫שטעהט‪ ,‬אי הייס לעבל הארוואט‪ ,‬בי איזראעליט‪,‬‬ ‫קאהל קאפ וועלכע ער ביס צור האלפטע געהאבט‬
‫לאשיר אי דער שפערלגאססע אי קאפעהויז‪ ,‬ווער‬ ‫האט דאז הייסט דער האלבע פאדרע קאפ אהנע‬
‫מי פינדע ווירד זאלל מי בעערדיגע לאססע‬ ‫הארע זיינע הארע שוואר אונד זיי באקע בארט‬
‫אלס איזראעליט‪ ,‬וועלכס ער זאלל אייגענהענדיג‬ ‫קליי אונד עטוואס גרויע‪ ,‬זא אוי האבע אי‬
‫געשריבע האבע ‪ ,‬כל הנ"ל העידו העדי הנ"ל‬ ‫ערקאנט אללע זיינע קליידער זיי העמד מיט צייכ‬
‫בפנינו ב"ד ח"מ בתורת עדות גמור בא ליונ"ע‬ ‫ל' ה' געוויס זיי נאמע ליב הארוואט‪ ,‬זיינע זאקע‬
‫ומה ששמענו כתבנו וחתמנו פה וויע הבירה יו‬ ‫מיט צייכע ה' ה' וואהרשיינלי דער צייכע פא‬
‫א' אדר"ח אייר תקצט"ל‪ .‬הק' אלעזר הלוי איש‬ ‫זיי זאה הרש דא זיינע האזע האבע אי רעכט‬
‫הורוויט ‪ .‬הק' ברו בינדל‪ .‬הק' חיי יצחק בדר"ח‪.‬‬ ‫גוט ערקאנט‪ ,‬זא וויא זיינע שוואר טוכנע וועסטע‬
‫אונד ענדלי זיי ברוינע פעלט וועלכער צואר‬
‫‪ ˜˙Ú‰‬מהמכתב ההוא שנמצא אצל הנטבע‬ ‫שא שטארק צערריססע וואר‪ ,‬זיינע שטיפל ווארע‬
‫אוי ריכטיג זא וויא מאנכע לייטע פארהער געזאגט‬
‫כשהוציאוהו מהמי והמכתב מכיר ר'‬ ‫האבע נעמלי זיא ווארע בעזעטצט‪ ,‬איבריגענס‬
‫אייזק קעניגסבערג שהוא כת"י גיסו הנטבע בעצמו‬ ‫זאלל מא בייא איה איי צעטל געפונדע האבע ‪,‬‬
‫וז"ל בלשו דייטש ובגופ שלה ‪ ,‬אי הייסע לעבל‬ ‫דע אי צוואר ניכט זעלבסט געזעה האב‪ ,‬ווארוי‬
‫הארוואט פא קריי בייא עדענבורג‪ ,‬מיי ווייב‬ ‫פאלגענדע ווארטע שטעה ‪ ,‬אי הייס לעבל‬
‫צילע געבארנע קעניגסבערג וואהנט אי קריי ‪ ,‬דע‬ ‫הארוואט‪ ,‬בי איזראעליט‪ ,‬לאשיר אי דער שפערל‬
‫פינדער ביטטע אי ערגענבענסט מי בעערדיגע‬ ‫גאסע אי קאפעהויז‪ ,‬ווער מי פינדע ווירד זאלל‬
‫צו לאססע אי בי איי יודע‪ ,‬ביטטע עס מיי‬ ‫מי בעערדיגע לאססע אלס איזראעליט‪ ,‬דאס‬
‫ווייב מיטצוטהיילע ‪ ,‬ווא אי בעערדיגט בי ‪,‬‬ ‫זאלל זיינע אייגנע שריפט זיי ושוב העיד בפנינו‬
‫זאללטע יודע אי דיזע ארטע זיי ‪ ,‬ביטטע נור‬ ‫ח"מ האלו היקר כה' יוס ליב ב"ה ישי פלא‬
‫א דענע דע צעטל צו איבערגעבע ‪ .‬וויע דע‬ ‫מק"ק צעהלי בתורת עדות גמור באליו"ע בזה"ל‬
‫שבע עשרה טע פעבר שמונה מאות שלושי‬ ‫אי האב דע פערפלאססענע מיטווא כ"ו ניס‬
‫ותשע‪ .‬ואח"כ נכתב בכתב יהדות בזה"ל‪ ,‬אי הייס‬ ‫תקצ"ט מי אי היזיגע אללגעמיינע קראנקענהויז‬
‫ליב הארוואט פא צעהלי בייא עדענבורג‪ ,‬ביטטע‬ ‫בעגעבע או דע ליב הארוואט צו זעה אונד אי‬
‫דע פינדער עס מיי ווייב עט קינדער מיט צו‬ ‫האב איה ווירקלי גוט ערקאנט בצורת פניו דאס‬
‫טהיילע ווא אי בעערדיגט בי ‪ ,‬זיא הייסט‬ ‫עס איזט ר' ליב הארוואט‪ ,‬אוי זיי שטיר אונד‬
‫צוויעלה איינע טאכטער מר' עוזר קעניגסברג‪,‬‬ ‫קאהל קאפ אוי דע פאדער קאפ טהייל‪ ,‬האט‬
‫והמכתב הזה הי' מונח בתו סידור תפלה קט אחד‬ ‫זי ווירקלי זא געפונדע וויא ער עס געהאבט‬
‫והסידורל הי' כרו בתכרי בבגד פשת כמה‬ ‫האט‪ ,‬זיי האר וואר אוי שוואר אונד זיי באקע‬
‫פעמי עד שהי' תכרי עב וכרו במשיחה וקשור‬ ‫בארט קליי אונד עטוואס גרויער‪ ,‬איבריגענס האבע‬
‫ומסתמא לא שיי חשש שאלה בבגדיו ושישכח‬ ‫אי זיינע קליידר אללע ערקאנט נעמלי זיי העמד‬
‫מיט צייכע ל' ה' זיינע זאקע מיט צייכע ה' ה'‬
‫דבר כזה בבגדיו‪.‰‬‬ ‫דא זיינע האזע דיא אי בעזאנדערס גוט קעננע‬
‫ווייל מיי זאה דיא זעלבע געמאכט האט אונד שא‬
‫‪ „ÂÚ‬אשאל מכבוד אדמ"ו הגאו נ"י להורני בחסדו‬ ‫פארויס אללע צייכע דאפא געזאגט האט‪ ,‬אי‬
‫האט זיא אוי בטביעת עי געקאנט‪ ,‬זא אוי זיינע‬
‫מה דינו של בנו היתו בר שני עשרה שנה‬ ‫וועסטע איינע שוואר טוכנע‪ ,‬ענדלי זיינע‬
‫א מחויב לומר קדיש או לא כי בש"ע י"ד סי' שמ"ה‬ ‫ברוינע פעלט דער צוואר זעהר צערריססע וואר‪,‬‬
‫לא נזכר רק שאי חולצי ואי קורעי ומספידי עליו‬ ‫זיינע שטיפל ווארע אוי זא ריכטיג וויא מא‬
‫לדעת הרמב" אפי' קרוביו ולדעת הרמב" והטור‬ ‫געזאגט האט‪ ,‬זיא ווארע בעזעטצט מא זאלל אוי‬
‫קרוביו מותרי א מאמירת קדיש לא זכרו מאומה‬ ‫בייא איה איי צעטל געפונד האב וואז אי‬
‫ואולי פשוט שאמירת קדיש בודאי משו יקרא‬ ‫צוואר ניכט זעלבסט געזעה האבע ווארוי‬
‫דמתנא ומשו לזכות נשמתו ולא עבדינ ליה או‬
‫שיי בזה יקרא דחיי שלא יוכר הדבר בכל יו ויו‬
‫הי' מאבד עצמו לדעת‪ ,‬ועל כל הנ"ל אצפה לתשובת‬
‫אדמ"ו הג' נ"י וימחול נא על הטרחתו לעבדו‬
‫ותלמידו המוכ לשרתו ולטובתו ודש"ת הק' הנ"ל‪.‬‬

‫‪.Ò"‰ÂÒ· ÔÏ‰Ï ‰‡¯Â .Ì˘ ¯ÊÚχ „È ˙"¢· ‰ÒÙ„ ‰Ê ÔÈ Ú· Ï‡Â˘‰ ˙·Â˘˙ .‰‬‬