Page 107 - 2557 เล่ม 1

๑๐๗

ในคืนเกิดเหตุเจ้าพนักงานตํารวจมาพบผู้เสียหายที่ ๒ ขอให้ไปสถานีตํารวจ
เนื่องจากผู้เสียหายที่ ๑ บอกเจ้าพนักงานตํารวจว่าผู้เสียหายที่ ๒ เป็นผู้ปกครอง

แสดงว่าอํานาจการปกครองดูแลผู้เสียหายที่ ๑ ผู้เยาว์ซึ่งอายุ ๑๗ ปีเศษ ยังอยู่กับ

ผู้เสียหายที่ ๒ การที่จําเลยที่ ๒ และที่ ๓ กับพวกพาผู้เสียหายที่ ๑ ไปที่บ้านเกิดเหตุ
แล้วร่วมกันข่มขืนกระทําชําเราผู้เสียหายที่ ๑ ในขณะที่ผู้เสียหายที่ ๑ พยายามที่จะ

หลบหนี เป็นการพรากผู้เสียหายที่ ๑ ไปเสียจากผู้ปกครองหรือผู้ดูแล โดย ผู้เสียหายที่ ๑

ไม่เต็มใจไปด้วยเพื่อการอนาจารแล้ว ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๘ พิพากษามานั้น ศาลฎีกา
เห็นพ้องด้วย ฎีกาของจําเลยที่ ๒ และที่ ๓ ฟงงไม่ขึ้น

พิพากษายืน

(สันต์ เกียรติก้อง – กฤษฎิ์จิรัฐ คุณาจิรภรณ์ – วุฒิชัย หรูจิตตวิวัฒน์)

ประเสริฐ เสียงสุทธิวงศ์ - ย่อ
อดุลย์ ขันทอง/วิรัช ชินวินิจกุล - ตรวจ