Page 109 - 2557 เล่ม 1

๑๐๙

แต่ยังไม่ได้ขึ้นไปที่ห้องท างานชั้นสองเพราะรอค าอธิบายชี้แจงจากผู้ที่
เกี่ยวข้องซึ่งได้มาตรวจสอบความบกพร่องของโจทก์ทั้งสอง นอกจากนี้

โจทก์ทั้งสองยังถูกย้ายงานไปท างานในต าแหน่งอื่นที่ไม่ใช่สายงานด้านบัญชี

และไม่เคยมีการแต่งตั้งผู้ใดมาก่อน แม้เป็นการสั่งโดยใช้อ านาจบริหารงาน

บุคคลของจ าเลย แต่โจทก์ทั้งสองก็มีสิทธิที่จะขอทราบค าอธิบายชี้แจงจาก
ผู้บริหารของจ าเลยได้หากเห็นว่าเป็นค าสั่งที่ไม่เป็นธรรม การที่โจทก์ทั้งสอง

ขับรถยนต์ไปที่บริษัท ซ. เพื่อจะขอเข้าพบผู้บริหาร ซึ่งก่อนหน้านี้โจทก์ทั้งสอง

ก็เคยเข้าไปพบผู้บริหารและสามารถน ารถยนต์ผ่านประตูเข้าไปได้ แต่เมื่อ

ผู้บริหารของจ าเลยไม่ยอมให้เข้าพบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจึง

ไม่ยอมเปิดประตูให้โจทก์ทั้งสองน ารถยนต์เข้าไปจอดในสถานที่จอด โจทก์ทั้งสอง
จึงจอดรถยนต์ขวางประตูทางเข้าเพียงข้างเดียวและจอดอยู่ไม่นาน รถยนต์

ของบริษัท ซ. ยังสามารถเข้าออกได้นั้น แม้การกระท าของโจทก์ทั้งสองใน

ตอนหลังดังกล่าวจะมิใช่วิธีการที่ถูกต้องนักและอาจสร้างความไม่สะดวกแก่

รถยนต์ที่แล่นผ่านเข้าออกบริษัทบ้าง แต่ก็ยังถือไม่ได้ว่าเป็นเหตุอันสมควร
ที่ถึงขนาดจะเลิกจ้างได้ เมื่อจ าเลยเลิกจ้างโจทก์ทั้งสองด้วยเหตุดังกล่าวจึง

เป็นการเลิกจ้างโดยปราศจากเหตุอันสมควรและเพียงพอ จึงเป็นการเลิกจ้าง

ที่ไม่เป็นธรรมต่อโจทก์ทั้งสองตาม พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณา

คดีแรงงาน พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔๙
พ.ร.บ.กองทุนส ารองเลี้ยงชีพ พ.ศ.๒๕๓๐ มาตรา ๗ บัญญัติให้กองทุน

ส ารองเลี้ยงชีพที่ได้จดทะเบียนแล้วเป็นนิติบุคคล และมาตรา ๒๓ บัญญัติให้

เมื่อลูกจ้างสิ้นสมาชิกภาพเพราะเหตุอื่นซึ่งไม่ใช่กองทุนเลิก ผู้จัดการกองทุน

ต้องจ่ายเงินจากกองทุนให้แก่ลูกจ้าง จ าเลยจึงไม่มีอ านาจและหน้าที่

ในการจัดการเงินกองทุนส ารองเลี้ยงชีพ โจทก์ทั้งสองจึงไม่มีอ านาจฟ้องให้
จ าเลยจ่ายเงินสะสมจากกองทุนส ารองเลี้ยงชีพแก่โจทก์ทั้งสองได้ และในส่วน

ที่โจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้จ าเลยจ่ายดอกเบี้ยของจ านวนเงินค่าชดเชย

ในระหว่างเวลาผิดนัดร้อยละ ๑๕ ต่อปี แต่ศาลแรงงานภาค ๒ พิพากษาให้