Page 108 - 2557 เล่ม 1

๑๐๘

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๒๙๕ – ๑๒๙๖/๒๕๕๗ นางสาวปณยา เสียงใส โจทก์
บริษัทซัมมิทแหลมฉบังโอโตซีท

แมนูแฟคเจอริ่ง จํากัด จ าเลย

ป.วิ.พ. กฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย, นําวิธีพิจารณาในศาลชั้นต้นมาใช้

ในชั้นอุทธรณ์ มาตรา ๑๔๒ (๕), ๒๔๖
พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๓๑,

๔๙, ๕๔ วรรคหนึ่ง

พ.ร.บ.กองทุนส ารองเลี้ยงชีพ พ.ศ.๒๕๓๐ มาตรา ๗, ๒๓
พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ มาตรา ๙ วรรคหนึ่ง

จ าเลยอุทธรณ์ว่าโจทก์ทั้งสองน ารถยนต์จอดขวางประตูเข้าออก

บริษัท ซ. เป็นเหตุให้รถยนต์ที่จะบรรทุกสินค้าของบริษัทน าสินค้าเข้าออก

ไม่ได้ เป็นอุทธรณ์โต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของ
ศาลแรงงานภาค ๒ เพื่อน าไปสู่ปัญหาว่าโจทก์ทั้งสองจงใจท าให้จ าเลยได้รับ

ความเสียหายอันเป็นความผิดร้ายแรงตามข้อบังคับเกี่ยวกับการท างาน

ของจ าเลยและเพื่อไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยพร้อมสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

แก่โจทก์ทั้งสองนั้น จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงต้องห้ามอุทธรณ์ตาม
พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๕๔

วรรคหนึ่ง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

การที่โจทก์ทั้งสองจอดรถยนต์ขวางประตูทางเข้าบริษัท ซ. เป็นผล

มาจากการที่โจทก์ทั้งสองปฏิเสธไม่อนุมัติการจ่ายเงินตามที่ผู้บริหารของ
จ าเลยให้โจทก์ทั้งสองท าเรื่องอนุมัติการจ่ายเงินเป็นจ านวนถึง ๙๐ ล้านบาท

เศษ โดยผิดหลักการบัญชีและหนี้ที่เกิดขึ้นก็มีรายการไม่ครบถ้วน อันเป็น

การปฏิบัติตามวิชาชีพในฐานะนักบัญชีตาม พ.ร.บ.การบัญชี พ.ศ.๒๕๔๓ และ

พ.ร.บ.วิชาชีพบัญชี พ.ศ.๒๕๔๗ ท าให้จ าเลยไม่พอใจสั่งพักงานโดยจ่าย

ค่าจ้างแก่โจทก์ทั้งสอง หลังจากถูกพักงานแล้วโจทก์ทั้งสองได้กลับมาท างาน