Page 31 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 31

๑๘


                                                                                               ิ
                  ไม่ให้การหรือให้การก็ได้ และถ้อยค้าของเด็กหรือเยาวชนอาจใช้เป็นพยานหลักฐานในการพจารณาคดีได้
                  ทั้งนี้เมื่อค้านึงถึงอายุ เพศ และสภาพจิตของเด็กหรือเยาวชน ซึ่งต้องหาว่ากระท้าความผิดแต่ละราย
                         ในแจ้งข้อหาและการสอบปากค้าเด็กหรือเยาวชนตามวรรคสอง บิดา มารดา ผู้ปกครอง บุคคลหรือ

                  ผู้แทนองค์การซึ่งเด็กหรือเยาวชนอาศัยอยู่ด้วยจะเข้าร่วมรับฟังการสอบสวนดังกล่าวด้วยก็ได้
                         ให้ที่ปรึกษากฎหมายได้รับค่าป่วยการตามระเบียบที่กระทรวงยุติธรรมก้าหนดโดยความเห็นชอบ

                  จากกระทรวงการคลัง
                                                    ิ
                         และตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความอาญา มาตรา ๑๓๓ ทวิ วรรคแรก ในคดีความผิด
                  เกี่ยวกับเพศ ความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย อนมิใช่ความผิดที่เกิดจากการชุลมุนต่อสู้ความผิดเกี่ยวกับ
                                                           ั
                  เสรีภาพ ความผิดฐานกรรโชก ชิงทรัพย์ และปล้นทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา ความผิดตามกฎหมาย

                  ว่าด้วยการป้องกันและปราบปราม การค้าประเวณีความผิดตามกฎหมายว่าด้วยมาตรการในการป้องกัน
                  และปราบปรามการค้าหญิงและ เด็ก ความผิดตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการ หรือคดีความผิดอนที่มี
                                                                                                     ื่
                  อัตราโทษจ้าคุก ซึ่งผู้เสียหาย หรือพยานที่เป็นเด็กอายุไม่เกินสิบแปดปีร้องขอ การถามปากค้าผู้เสียหายหรือ

                  พยานที่เป็นเด็กอายุไม่ เกินสิบแปดปีให้พนักงานสอบสวนแยกกระท้าเป็นส่วนสัดในสถานที่ที่เหมาะสม

                  ส้าหรับเด็ก และให้มี นักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห์บุคคลที่เด็กร้องขอ และพนักงานอยการร่วมอยู่
                                                                                               ั
                  ด้วยในการถาม ปากค้าเด็กนั้น และในกรณีที่นักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห์เห็นว่าการถามปากค้าเด็ก
                  คนใดหรือ ค้าถามใด อาจจะมีผลกระทบกระเทือนต่อจิตใจเด็กอย่างรุนแรง ให้พนักงานสอบสวนถามผ่าน

                  นักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห์เป็นการเฉพาะตามประเด็นค้าถามของพนักงานสอบสวน โดยมิให้ เด็ก

                                                                ํ
                  ได้ยินค้าถามของพนักงานสอบสวนและห้ามมิให้ถามเด็กซาซ้อนหลายครั้งโดยไม่มีเหตุอันสมควร
                                                                 ้
                         มาตรา ๘๔ วรรคท้าย ถ้อยค้าใดๆที่ผู้ถูกจับกุมให้ไว้ต่อพนักงานผู้จับหรือพนักงานฝ่ายปกครองหรือ
                  ต้ารวจในชั้นจับกุม หรือรับมอบตัวผู้ถูกจับ ถ้าถ้อยค้านั้นเป็นค้ารับสารภาพของผู้ถูกจับ ว่าตนได้กระท้า

                                  ั
                  ความผิด ห้ามรับฟงเป็นพยานหลักฐาน แต่ถ้าเป็นถ้อยค้าอนจะรับฟงเป็นพยานหลักฐานในการพสูจน์
                                                                                                      ิ
                                                                     ื่
                                                                             ั
                  ความผิดของผู้ถูกจับได้ต่อเมื่อ ได้มีการแจ้งสิทธิตามวรรคหนึ่งหรือตามมาตรา๘๓วรรคสองแก่ผู้ถูกจับ
                  แล้วแต่กรณี
                                                      ิ
                         กฎหมายดังกล่าวบัญญัติขึ้นเป็นพเศษ โดยก้าหนดวิธีการเกี่ยวกับการจับกุมเด็กและเยาวชนซึ่ง
                  กระท้าความผิดในชั้นจับกุม สอบสวน และในการสอบถามปากค้าพยานเด็กอายุไม่เกิน ๑๘ ปี ไว้โดยเฉพาะ
                  ให้แตกต่างจากในชั้นจับกุมและสอบสวนบุคคลซึ่งไม่ใช่เด็กหรือเยาวชน โดยมีวัตถุประสงค์เพอคุ้มครองเด็ก
                                                                                              ื่
                  หรือเยาวชนผู้ถูกจับกุมและบุคคลใดๆที่อาจได้รับผลกระทบและได้รับความเสียหายจากการให้ถ้อยค้าของ
                  เด็กหรือเยาวชน จะเห็นได้จากขั้นตอนตั้งแต่หลังถูกจับกุม เจ้าพนักงานผู้จับต้องแจ้งแก่เด็กหรือเยาวชนนั้น

                  ว่าเขาต้องถูกจับ กับแจ้งข้อกล่าวหาและสิทธิตามกฎหมายให้ทราบ ถ้าขณะจับกุมไม่มีบิดา มารดา
                  ผู้ปกครอง องค์กร หรือบุคคลซึ่งเด็กและเยาวชนนั้นอาศัยอยู่ด้วยในขณะนั้น ก็ให้แจ้งเหตุแห่งการจับให้

                  บุคคลเหล่านั้นคนใดคนหนึ่งทราบเท่าที่จะท้าได้ แล้วท้าบันทึกการจับกุมต่อหน้าบุคคลเหล่านั้นหากมีและ
                  ให้ลงชื่อไว้ โดยห้ามสอบถามค้าให้การเด็ก แล้วให้น้าตัวไปส่งพนักงานสอบสวนแห่งท้องที่ที่จับกุมในทันที

                  เพอให้สอบถามเพยงข้อเท็จจริงเบื้องต้นให้ทราบซึ่งรายละเอยดเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนและบิดามารดา
                                                                     ี
                                 ี
                    ื่
                  หรือบุคคลดังกล่าวข้างต้น แล้วให้น้าเด็กไปตรวจสอบการจับที่ศาลในทันที ถ้าเด็กหรือเยาวชนไม่มที่ปรึกษา
                                                                                                  ี
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36