Page 487 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 487
๔๗๕
แสนบาท ในเรื่องนี้มีกฎหมายก าหนดแนวทางอยู่ เช่น ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ ลักทรัพย์
โดยเป็นการกระท าด้วยความจ าใจหรือความยากจน และทรัพย์นั้นมีราคาเล็กน้อย ศาลจะลงโทษลักทรัพย์
ธรรมดาได้ ส าหรับการกระท าของจ าเลยซึ่งแม้จะกระท าลงไปด้วยเจตนาดีหรือเป็นผลดีแต่ไม่เป็นข้อแก้ตัว
้
ให้พนโทษก็ควรจะพจารณาถึงด้วย เช่น ความเจ็บป่วย บุตรที่ต้องดูแล ส่วนเรื่องผลร้ายของการกระท า
ิ
ความผิดนั้นกฎหมายได้บัญญัติวางเกณฑ์ก าหนดโทษไว้เป็นชั้นๆ ลดหลั่นกันซึ่งถือเป็นหลักในการใช้
ดุลพินิจได้โดยกฎหมายวางโทษคนละบท อัตราโทษหนักและเบาต่างกัน
(๔) การกระท านั้นกระทบกระเทือนต่อผู้เสียหายหรือรัฐเพยงใด กฎหมายก าหนดโทษในกรณี
ี
เช่นนี้แตกต่างกัน แต่คดีใดไม่เข้าเกณฑ์ดังกฎหมายก าหนดควรใช้ดุลพนิจในการก าหนดโทษให้ได้ใกล้เคียง
ิ
กัน นอกจากนี้ควรพจารณาถึงกิริยาที่กระท าประกอบด้วย เช่น กระท าโดยความทรมานอย่างทารุณ
ิ
ปราศจากความเมตตา เป็นต้น ทั้งบางกรณีมีความจ าเป็นที่จะต้องป้องกันเพอประโยชน์สาธารณชน เช่น
ื่
ความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ความผิดเกี่ยวกับการขับรถในขณะเมาสุรา ซึ่งเป็นการกระท าที่ท าให้สังคม
เดือดร้อน ควรถือเป็นแนวทางก าหนดโทษเป็นการปราบปรามและป้องกันมิให้กระท าความผิดเกิดขึ้นอก
ี
โทษที่ก าหนดควรมีความหนักเบาให้ได้สัดส่วนกับผลของการกระท า
๒) บัญชีมาตรฐานการลงโทษ คือ บัญชีอตราโทษของศาลแต่ละศาลที่ได้ก าหนดขึ้นโดย
ั
ิ
ั
พจารณาจากอตราโทษที่กฎหมายก าหนดไว้ เพอเป็นแนวทางในการลงโทษผู้กระท าความผิด โดยถือหลัก
ื่
ื่
ว่าในความผิดฐานเดียวกัน ความร้ายแรงเท่ากัน ผู้กระท าความผิดควรจะได้รับโทษเท่าเทียมกันเพอให้
ผู้กระท าความผิดเกิดความรู้สึกว่าตนเองได้รับความยุติธรรม ซึ่งบัญชีอตราโทษอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้
ั
ั
โดยค านึงถึงความเดือดร้อนของสังคมที่ได้รับจากการกระท าความผิด อนเป็นเครื่องมือที่แสดงถึงความ
สัมพันธ์ระหว่างกฎหมายกับสังคม
แนวค าพิพากษาเกี่ยวกับการกระท าความผิดฐานเป็นผู้ขับขี่เสพยาเสพติด
แม้ผู้เสพเมทแอมเฟตามีนที่กระท าความผิดฐานเป็นผู้ขับขี่เสพยาเสพติดตามพระราชบัญญัติ
ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๕๗ , ๙๑ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓
ทวิ วรรคหนึ่ง , ๑๕๗/๑ วรรคสอง จะถูกลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ ๑๕๗/๑
วรรคสอง ประกอบพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๙๑ ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษ
หนักสุดก็ตาม แต่ยังถือว่าเป็นการกระท าดังกล่าวเป็นความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติวิธี
พจารณาคดียาสเพติด พ.ศ. ๒๕๕๐ มาตรา ๕ ดังนั้นการด าเนินกระบวนพจารณาต้องเป็นไปตาม
ิ
ิ
๒๑
พระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดียาสเพติด พ.ศ. ๒๕๕๐ ตามค าพพากษาศาลฎีกาที่ ๙๐๕๐/๒๕๕๓ หาก
ิ
ิ
ผู้เสพเมทแอมเฟตามีนกระท าความผิดฐานเป็นผู้ขับขี่เสพยาเสพติดซ้ า ก็ถือว่าเป็นการกระท าความต้องเพม
ิ่
โทษกึ่งหนึ่ง ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๙๗ ตามค าพพากษาศาลฎีกาที่
ิ
๒๑ กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา. ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๙๐๕๙/๒๕๕๓ (ออนไลน์) (๒๖ กรกฎาคม ๒๕๖๔)
https://deka.supremecourt.or.th/search
