Page 541 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 541

๕๒๙


               ใช้กันอยู่ทั้งคู่สัญญาทุกฝ่ายรู้ดีถึงประเพณีนั้นด้วย หรือเป็นประเพณีที่รู้กันดีทั่วไประหว่างบุคคลที่อยู่ในฐานะ

                                                                         ี
               เช่นคู่สัญญา เว้นแต่คู่สัญญาฝ่ายหนึ่งรู้หรือมีเหตุควรรู้ว่าคู่สัญญาอกฝ่ายหนึ่งมีเจตนาแตกต่างไม่ตรงกับ
               ประเพณีที่ถือปฏิบัติกันนั้น


                                               > หลักกฎหมายของประเทศอังกฤษ


                                            ตามหลักกฎหมายองกฤษนั้น แต่เดิมมาศาลมักจะตีความสัญญาโดยค้นหาจาก
                                                        ั
                                                                                    ิ
               เจตนาอนแท้จริงของคู่สัญญาโดยตรง แต่ต่อมาหลักนี้ก็เปลี่ยนแปลงไปโดยศาลจะพจารณาตีความสัญญาจาก
                      ั
               ข้อความของสัญญาที่ปรากฏเป็นลายลักษณ์อกษรเป็นหลัก ยกเว้นกรณีที่คู่สัญญาอกฝ่ายหนึ่งได้รู้ถึง
                                                        ั
                                                                                          ี
               ความส าคัญผิดของคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่ง

                                             อย่างไรก็ดี เมื่อธุรกิจการค้าขายเจริญขึ้น การท าสัญญาเป็นลายลักษณ์อกษร
                                                                                                      ั
               โดยเฉพาะส าเร็จรูป (Standard Form Contract) ในประเทศอังกฤษเริ่มเป็นที่แพร่หลายมากขน ความจ าเป็น
                                                                                             ึ้
               ที่ศาลจะต้องวางมาตรการเพอจ ากัดขอบเขตการแสวงหาประโยชน์จากข้อยกเว้น และจ ากัดความรับผิดใน
                                        ื่
               สัญญาส าเร็จรูปก็ย่อมจะมีมากขึ้นเป็นเงาตามตัว ทั้งนี้ โดยศาลได้อาศัยหลักการตีความสัญญาที่ส าคัญ ๒ หลัก
               คือ


                                             (๑) หลัก "The Contra Proferentem Rule" ศาลจะต้องตีความข้อจ ากัด หรือ

               ยกเว้นความรับผิดไปในทางที่เป็นประโยชน์แก่คู่สัญญาที่อางข้อสัญญาดังกล่าวน้อยที่สุด โดยศาลจะแบ่ง
                                                                 ้
               ข้อความในสัญญาออกเป็น ๒ ตอน คือ ตอนแรกข้อสัญญาในส่วนที่เป็น Condition ตอนที่สองเป็นส่วนที่

               เรียกว่า Warranty

                                              ส าหรับ Condition นั้น เป็นเงื่อนไขที่เป็นสาระส าคัญในสัญญาอนมีผลให้
                                                                                                  ั
                                                                 ้
               คู่สัญญาฝ่ายที่ปฏิบัติผิดเงื่อนไขนี้ถูกอกฝ่ายหนึ่งที่เสียหายฟองขอยกเลิกสัญญาและเรียกค่าเสียหายได้ ส่วน
                                               ี
               Warranty เป็นเงื่อนไขในสัญญาที่มิใช่สาระส าคัญ ซึ่งหากฝ่ายหนึ่งปฏิบัติผิดเงื่อนไขนี้ คู่สัญญาอกฝ่ายหนึ่งที่
                                                                                               ี
               เสียหายมีเพียงสิทธิที่จะเรียกค่าเสียหายเท่านั้น แต่ไม่มีสิทธิเลิกสัญญา


                                              ตามหลัก The Contra Proferentem Rule นั้น ศาลอังกฤษได้วางแนววินิจฉัยไว้

               ดังนี้

                                              - หากคู่สัญญายกเว้นหรือจ ากัดความรับผิดของตนในสัญญาอนเกี่ยวกับ
                                                                                                 ั
                                                ้
               Warranty  แล้วคู่สัญญาฝ่ายนั้นจะอ้างขอยกเว้นหรือจ ากัดความรับผิดนั้นหาได้ไม่ ถ้ามีการปฏิบัติผิดข้อสัญญา
               ในส่วนที่เป็น Condition
   536   537   538   539   540   541   542   543   544   545   546