Page 634 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 634
622
ปัญหาเรื่องขอบเขตหรือความหมายของคู่สัญญาฝ่ายผู้ประกอบธุรกิจซึ่งต้องรับผิดในความช ารุด
บกพร่องของสินค้า
๓
ิ
ตามพระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๓ ก าหนดประเภทคดีผู้บริโภค
ออกเป็น ๔ กลุ่ม คือ
๔
้
่
๑. เป็นคดีแพงระหว่างผู้บริโภคหรือผู้มีอานาจฟองคดีแทนผู้บริโภคตามมาตรา ๑๙
ิ
ั
ื่
หรือตามกฎหมายอน กับผู้ประกอบธุรกิจซึ่งพพาทกันเกี่ยวกับสิทธิหรือหน้าที่ตามกฎหมายอนเนื่องมาจาก
การบริโภคสินค้าหรือบริการ
๒. เป็นคดีแพงตามกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้า
่
ิ
ที่ไม่ปลอดภัย กล่าวคือ ถ้าเป็นข้อพพาทตามพระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น
จากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย พ.ศ. ๒๕๕๑ ต้องถือว่าเป็นคดีผู้บริโภค
่
้
้
๓. เป็นคดีแพงที่เกี่ยวกับคดีตามขอ (๑) (๒) เช่น คดีที่ฟองให้รับผิดตามสัญญาประกันภัย
ค้ าจุน เป็นต้น ซึ่งโดยปกติคดีเหล่านี้อาจไมอยู่ในความหมายของคดีผู้บริโภค แต่ตามมาตรา ๓ (๓) ให้ถือว่า
่
เป็นคดีผู้บริโภคด้วย
ิ
๔. เป็นคดีแพงที่กฎหมายบัญญัติให้ใช้วิธีพจารณาตามพระราชบัญญัตินี้ ซึ่งเป็นการ
่
ิ
เปิดโอกาสให้กฎหมายที่ออกมาในภายหลังสามารถก าหนดให้น าวิธีพจารณาตามพระราชบัญญัตินี้ไปใช้กับ
คดีอื่นนอกจากนี้ได้ และให้ถือว่าคดีเหล่านั้นเป็นคดีผู้บริโภคตามพระราชบัญญัตินี้
คดีผู้บริโภคจึงหมายถึงคดีที่พพาทกันระหว่างผู้บริโภคกับผู้ประกอบธุรกิจ โดยบทนิยาม
ิ
ิ
ิ
ของกฎหมายยึดเอาคู่กรณีที่พพาทกันเป็นหลัก ไม่ได้ถือเอาลักษณะของคดีหรือเนื้อหาของข้อพพาท
มาเป็นหลักในการให้ความหมายของคดีผู้บริโภค แต่ยึดถือเอาสถานะหรือความสัมพนธ์ระหว่างคู่กรณี
ั
้
ซึ่งฝ่ายหนึ่งเป็นผู้บริโภคหรือผู้มีอานาจฟองคดีแทนผู้บริโภคและอกฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ประกอบธุรกิจเป็นหลัก
ี
ในการก าหนดลักษณะของคดีผู้บริโภค
๕
โดยพระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดีผู้บริโภคฯ ได้นิยามค าว่า “ผู้บริโภค” ไว้ว่าหมายถึง ผู้บริโภค
ิ
ตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภค และให้หมายความรวมถึงผู้เสียหายตามกฎหมายที่เกี่ยวกับ
ความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัยด้วย ซึ่งตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค
๖
พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๓ ได้ให้ค านิยาม “ผู้บริโภค” ไว้ว่าหมายถึง ผู้ซื้อหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ
๓ พระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๓
๔ เถลิงเกียรติ แสงบุศย์, “ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค ศึกษากรณีการฟ้องคดีผู้ประกอบ
ธุรกิจให้รับผิดชอบในความช ารุดบกพร่องของรถยนต์ใหม่,” (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัย
สุโขทัยธรรมาธราช, ๒๕๖๑), น. ๒๓ – ๒๔.
ิ
๕ สุพจน์ หนูเกลี้ยง, (๒๕๖๒), ปัญหาข้อกฎหมายในการด าเนินคดีผู้บริโภค : ศึกษากรณีผู้ประกอบธุรกิจเป็น
โจทก์ฟ้องผู้บริโภค, (การอบรมหลักสูตร “ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล” รุ่นที่ ๑๘ วิทยาลัยข้าราชการตุลาการศาลยุติธรรม
สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม ส านักงานศาลยุติธรรม), น. ๑๐.
๖ พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๓
