Page 639 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 639

627



                 ก าหนดให้ข้อความหรือการกระท าที่ผู้ประกอบธุรกิจได้ท าไว้ก่อนหรือในขณะที่ท าสัญญา ซึ่งอาจอยู่ในรูปของ

                 ประกาศโฆษณา ค ารับรอง หรือการกระท าด้วยประการใด ๆ ของผู้ประกอบธุรกิจแม้จะเป็นการกระท า
                                                                                                ื่
                   ี
                 เพยงฝ่ายเดียวไม่ว่าทางสื่อใด เช่น ป้ายโฆษณา โทรทัศน์ วิทยุ โทรศัพท์ สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศอน เอกสาร
                 แผ่นพับต่าง ๆ หรือแม้แต่พนักงานขายซึ่งท าให้ผู้บริโภคเข้าใจได้ในขณะท าสัญญาว่าผู้ประกอบธุรกิจตกลงจะ

                                                                               ื่
                 มอบให้หรือจะหาให้ซึ่งสิ่งใดหรือด าเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งให้แก่ผู้บริโภคเพอตอบแทนการที่ผู้บริโภคเข้าท า
                 สัญญา ข้อความหรือการกระท านั้นย่อมเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาแม้จะไม่ได้ตกลงกันโดยชัดแจ้งและไม่ได้ระบุไว้

                 ในเอกสารสัญญาก็ตาม ส่วนข้อตกลงที่เกิดขึ้นภายหลังท าสัญญาแล้ว ส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปของข้อตกลง
                                                                                                 ิ่
                 เพมเติมไม่ว่าจะโดยชัดแจ้งหรือโดยปริยาย หากเป็นการตกลงให้สิทธิประโยชน์แก่ผู้บริโภคเพมเติมขึ้น
                   ิ่
                                                                       ิ่
                 ข้อตกลงนั้นย่อมเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาเช่นกัน แม้จะไม่ได้ระบุเพมเติมไว้ในเอกสารสัญญาก็ตาม  กรณีนี้
                                                                                                ๑๗
                 ถือว่ากฎหมายให้ความส าคัญและให้ความเป็นธรรมแก่ผู้บริโภคเป็นอย่างมาก เนื่องจากระบบการผลิต
                                             ุ
                 ของผู้ประกอบธุรกิจเป็นไปแบบอตสาหกรรมที่เป็นการผลิตจ านวนมาก การระบายสินค้าสู่ตลาดจึงเป็น
                 กระบวนการที่ต้องท าอย่างต่อเนื่อง การเร่งรัดให้มีการบริโภคจึงนิยมท าโดยการส่งเสริมการขาย ลด แลก แจก แถม
                                                                               ่
                 รับประกันคุณภาพ เหตุที่กฎหมายต้องบัญญัติแบบนี้ เนื่องจากในทางแพง ข้อตกลงหรือการกระท าใด
                 ที่ต้องการตกลงกันระหว่างคู่สัญญาปกติจะต้องเขียนระบุในสัญญา หากไม่เขียนไว้ถือว่าไม่มีข้อตกลงนั้น กรณี

                 ตามมาตรา ๑๑ นี้ จึงถือเป็นสิ่งที่เพมเติมจากทได้ท าสัญญาไว้ เพราะผู้ประกอบธุรกิจมักจะกระท าการใด ๆ
                                              ิ่
                                                       ี่
                   ื่
                 เพอจูงใจผู้บริโภคให้เข้ารับสินค้าหรือบริการ ไม่ว่าจะรับรองหรือสัญญาด้วยวาจา แผ่นพับโฆษณา ข้อความ
                                                                  ู
                                       ื่
                 ภาพและเสียง หรือวิธีการอนใด ตลอดจนการที่พนักงานขายพดจาจูงใจก็ล้วนมีส่วนท าให้ผู้บริโภคตัดสินใจเข้า
                 บริโภคสินค้าหรือบริการนั้น ต่อมาหากเกิดข้อพพาทขึ้นเพราะฝ่ายผู้ประกอบธุรกิจไมได้ท าตามที่กล่าวอาง
                                                                                                      ้
                                                                                       ่
                                                        ิ
                 โฆษณาหรือตามที่ชักจูงไว้ หากไม่มีมาตรา ๑๑ นี้ ก็จะเป็นการยากที่ผู้บริโภคจะเรียกร้องให้ผู้ประกอบธุรกิจ
                 รับผิดได้ การออกกฎหมายมาตรา ๑๑ มาใช้บังคับจึงย่อมเป็นการรับรองหลักสัญญาไร้รูปแบบไว้เป็น
                                                   ี่
                                                                                 ิ
                 ลายลักษณ์อกษร เพอคุ้มครองผู้บริโภคทถูกจูงใจให้เข้าท าสัญญา ให้สามารถพสูจน์กรณีที่ผู้ประกอบธุรกิจ
                                  ื่
                           ั
                                                      ั
                 ชักจูงให้เข้าบริโภคสินค้าหรือบริการนั้น อนถือเป็นการให้ความเป็นธรรมแก่ผู้บริโภคเป็นอย่างยิ่ง
                                                                                                      ๑๘





                        ๑๗  มาลี ศิรามาศ, (๒๕๖๐), สิทธิของผู้บริโภค : ศึกษากรณีเฉพาะความเสียหายจากการซื้อสินค้าที่โฆษณาเกิน
                 จริง, (การอบรมหลักสูตร “ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล” รุ่นที่ ๑๖ วิทยาลัยข้าราชการตุลาการศาลยุติธรรม สถาบันพัฒนา
                 ข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม ส านักงานศาลยุติธรรม), น. ๒๗.
                        ๑๘  รังสรรค์ วิจิตรไกรสร, ผู้บริโภคกับสัญญาไร้รูปแบบ [ออนไลน์], แหล่งที่มา

                 http://www.supremecourt.or.th/%E0%B8%AD%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0
                 %B8%97%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%
                 E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%A0%E0%B8%84%E0%B8%81%E0%B8%B1

                 %E0%B8%9A%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%
                 A3%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B8%9B%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%9A
   634   635   636   637   638   639   640   641   642   643   644