Page 636 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 636
624
ิ
๑. ผู้ขาย เมื่อพจารณาประกอบกับนิยามค าว่า “ขาย” ตามกฎหมายดังกล่าวแล้ว
ึ
หมายความรวมถง ผู้ให้เช่า ผู้ให้เช่าซื้อ หรือผู้จัดหาให้ไม่ว่าด้วยประการใด ๆ โดยเรียกค่าตอบแทนเป็นเงิน
หรือผลประโยชน์อย่างอื่น ตลอดจนผู้เสนอหรือชักชวนเพื่อการดังกล่าว
ิ
ื่
๒. ผู้ผลิตเพอขาย เมื่อพจารณาประกอบกับนิยามค าว่า “ผลิต” ตามกฎหมายดังกล่าวแล้ว
หมายถึง ผู้ท า ผสม ปรุง ประกอบ ประดิษฐ์ หรือแปรสภาพ และหมายความรวมถึงผู้ท าการเปลี่ยนรูป
การดัดแปลง การคัดเลือก หรือแบ่งบรรจุเพื่อขาย
๓. ผู้สั่งหรือน าเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อขาย
๔. ผู้ซื้อเพื่อขายต่อซึ่งสินค้า
ิ
๕. ผู้ให้บริการ เมื่อพจารณาประกอบกับนิยามค าว่า “บริการ” ตามกฎหมายดังกล่าวแล้ว
หมายถึง ผู้รับจัดท าการงาน ผู้ให้สิทธิใด ๆ หรือให้ใช้หรือให้ประโยชน์ในทรัพย์สินหรือกิจการใด ๆ
โดยเรียกค่าตอบแทน
ิ
๖. ผู้ประกอบกิจการโฆษณา เมื่อพจารณาประกอบกับนิยามค าว่า “โฆษณา”
ตามกฎหมายดังกล่าวแล้วหมายถึง ผู้ประกอบกิจการซึ่งมีวัตถุประสงค์ที่จะกระท าการไม่ว่าโดยวิธีใด ๆ
ให้ประชาชนเห็นหรือทราบข้อความเพื่อประโยชน์ในทางการค้า
๙
ส่วนพระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัยฯ ได้นิยามค าว่า
๑๐
“ผู้ประกอบการ” ไว้ว่าหมายถึง ผู้ได้รับความเสียหายอันเกิดจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย
(๑) ผู้ผลิต หรือผู้ว่าจ้างให้ผลิต
(๒) ผู้น าเข้า
(๓) ผู้ขายสินค้าที่ไม่สามารถระบุตัวผู้ผลิต ผู้ว่าจ้างให้ผลิต หรือผู้น าเข้าได้
(๔) ผู้ซึ่งใช้ชื่อ ชื่อทางการค้า เครื่องหมายการค้า เครื่องหมาย ข้อความหรือแสดง
ด้วยวิธีใด ๆ อันมีลักษณะที่จะท าให้เกิดความเข้าใจได้ว่าเป็นผู้ผลิต ผู้ว่าจ้างให้ผลิตหรือผู้น าเข้า
ซึ่งผู้ประกอบการตามพระราชบัญญัตินี้ ก็ถือว่าเป็นผู้ประกอบธุรกิจตามความหมายของ
พระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภคฯ
ผู้บริโภคในบริบทของกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคนั้นจะมุ่งเน้นไปที่บุคคลที่ใช้สินค้าหรือได้รับ
บริการเป็นส าคัญ ซึ่งเป็นไปตามหลักผู้ใช้สินค้าหรือบริการในขั้นสุดท้าย (End User) มีข้อดีคือ
มีความชัดเจนในการให้ค านิยามความหมายของผู้บริโภคว่าหมายความรวมถึงผู้ที่น าสินค้ามาใช้ประโยชน์
หรือผู้ที่ได้รับบริการเป็นคนสุดท้าย ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นผู้ประกอบธุรกิจหรือไม่ก็ตาม และเป็นการรองรับ
หลักตัวแทนจ าหน่ายซึ่งเป็นการวางหลักที่ไม่ถือว่าตัวแทนจ าหน่ายเป็นคดีผู้บริโภค เนื่องจากไม่ได้รับ
้
๙ เสกสรร ชาญวิธะเสนา, (๒๕๕๙), ปัญหาที่เกิดจากการบังคับใชกฎหมาย, (การอบรมหลักสูตร “ผู้พิพากษา
ผู้บริหารในศาลชั้นต้น” รุ่นที่ ๑๕ สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม ส านักงานศาลยุติธรรม), น. ๑๔ - ๑๕.
๑๐ พระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย พ.ศ. ๒๕๕๑ “ผู้ประกอบการ”
