Page 897 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๘๘๕

ี
หมายความว่าผู้ประกันน าบุคคลภายนอกมาเป็นหลักประกันตนอกชั้นหนึ่ง โดยบุคคลภายนอกรับประกัน
การปฏิบัติตามสัญญาประกันของผู้ประกันและบุคคลภายนอกน าหลักทรัพย์มาแสดง

ิ
ั
ส าหรับคดีที่มีอตราโทษจ าคุกอย่างสูงเกินสิบปี ประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความอาญา มาตรา
๑๐๙ ก าหนดให้ศาลต้องถามพนักงานสอบสวน พนักงานอยการ หรือโจทก์ กรณีที่ผู้เสียหายเป็นโจทก์
ั
เสียก่อนว่าจะคัดค้านหรือไม่ แต่ถ้าไม่อาจถามได้โดยมีเหตุอันควร ศาลจะงดการถามเสียก็ได้ แต่ต้องบันทึก

๒๐
เหตุนั้นไว้

ทั้งนี้ในการอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว ศาลจะก าหนดเงื่อนไขเกี่ยวกับที่อยู่ของผู้ต้องหาหรือจ าเลย
หรือเงื่อนไขอนใดให้ผู้ต้องหาหรือจ าเลยปฏิบัติเช่นให้รายงานตัวต่อเจ้าพนักงานหรือบุคคลตามที่ศาล
ื่
เห็นสมควร วางข้อจ ากัดเกี่ยวกับสถานที่อยู่อาศัยหรือการเดินทางออกไปนอกสถานที่อยู่อาศัย วางข้อจ ากัด

เกี่ยวกับการประกอบอาชีพหรือการงานบางอย่าง หรือวางข้อจ ากัดเกี่ยวกับการเข้าไปในสถานที่บางแห่งที่

อาจก่อให้เกิดการกระท าความผิดอก เป็นต้น หรือในกรณีผู้ต้องหาหรือจ าเลยยินยอม ศาลจะสั่งให้ใช้
ี
ุ
ุ
ิ
ื่
อปกรณ์อเล็กทรอนิกส์หรืออปกรณ์อนใดที่สามารถใช้ตรวจสอบหรือจ ากัดการเดินทางของผู้ต้องหาหรือ
ื่
จ าเลย ทั้งนี้ เพอป้องกันการหลบหนีหรือภัยอนตรายหรือความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นก็ได้ และหากผู้ต้องหา
ั
ิ
หรือจ าเลยไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขนั้น ให้ศาลพิจารณาเพกถอนค าสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวได้ ตามระเบียบ
ราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว ( ฉบับที่ ๒ ) พ.ศ. ๒๕๖๒

ั่
๕ หลักเกณฑ์การพิจารณาค าร้องขอปล่อยชวคราว

กฎหมาย ระเบียบและข้อบังคับที่เกี่ยวข้อง

กฎหมายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พทธศักราช ๒๕๖๐ หมวด ๓ สิทธิและเสรีภาพของ
ุ
ปวงชนชาวไทย

มาตรา ๒๘ บุคคลย่อมมีสิทธิและเสรีภาพในชีวิตและร่างกาย
ื่
การจับและการคุมขังบุคคลจะกระท ามิได้ เว้นแต่มีค าสั่งหรือหมายของศาลหรือมีเหตุอย่างอน
ตามที่กฎหมายบัญญัติ

ั
มาตรา ๒๙ บุคคลไม่ต้องรับโทษอาญา เว้นแต่ได้กระท าการอนกฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาได้กระท า
นั้น บัญญัติเป็นความผิดและก าหนดโทษไว้ และโทษที่จะลงแก่บุคคลนั้น จะหนักกว่าโทษที่บัญญัติไว้ใน

กฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาที่กระท าความผิดมิได้

ิ
ในคดีอาญา ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่า ผู้ต้องหาหรือจ าเลยไม่มีความผิด และก่อนมีค าพพากษาอนถึง
ั
ที่สุดแสดงว่าบุคคลใดได้กระท าความผิด จะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นเสมือนเป็นผู้กระท าความผิดมิได้

๒๐ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๐๙