Page 907 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 907

๘๙๕


                                                                                           ิ
                         ดังนี้ แม้ในกรณีจ าเลยเคยถูกต้องโทษจ าคุกมาก่อนก็ตาม ตราบใดที่ยังไม่มีค าพพากษาถึงที่สุดว่า
                  จ าเลยกระท าความผิด จ าเลยก็ควรได้รับการปล่อยชั่วคราวเป็นหลัก ส่วนการไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว

                  เป็นข้อยกเว้น


                            วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการปล่อยตัวชั่วคราวคือ ต้องการที่จะมีตัวบุคคลที่ต้องหาว่ากระท า
                                      ิ
                  ความผิดหรือจ าเลยมาพจารณาคดีหรือบังคับโทษตามกฎหมาย ดังนั้น หากไม่มีความจ าเป็นอย่างแท้จริง
                  กรณีก็ไม่จ าต้องขังหรือควบคุมตัวไว้แต่อย่างใด


                         จากประสบการณ์ของผู้เขียน ได้พบว่าการปล่อยชั่วคราวในศาลอทธรณ์ภาค ๔ กรณีจ าเลยเคย
                                                                                ุ
                                                               ิ
                  ต้องโทษจ าคุกมาก่อน นั้น ศาลชั้นต้นมีการใช้ดุลพนิจทั้งการอนุญาต และส่งให้ศาลอทธรณ์ภาค ๔
                                                                                              ุ
                  พิจารณาสั่ง ซึ่งเหตุผลส่วนหนึ่งที่ศาลชั้นต้นใช้ดุลพินิจส่งให้ศาลอุทธรณ์ภาค ๔ พิจารณาสั่ง ก็เนื่องจาก

                  เห็นว่า จ าเลยเคยต้องโทษจ าคุกมาก่อนแล้ว กลับมากระท าความผิดในคดีนี้อก แม้ศาลจะลงโทษไม่สูงนัก
                                                                                  ี
                  แต่ถึงอย่างไรก็ตาม คดีก็ไม่อาจรอการลงโทษได้ อย่างไรเสียจ าเลยก็คงต้องรับโทษจ าคุกอยู่ดี จึงพิจารณาไม่
                  อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว และศาลอุทธรณ์ภาค ๔ คงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น


                         แต่ในมุมมองของผู้เขียนเอง กลับมีความเห็นว่า กรณีจ าเลยเคยต้องโทษจ าคุกมาก่อน น่าจะน ามา

                                                                                                   ิ
                         ิ
                  เป็นข้อพจารณาหรือให้น้ าหนักน้อยในการจะอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวหรือไม่ แต่ข้อที่พงน ามาพจารณา
                                                                                            ึ
                  คือ จ าเลยเคยหลบหนีหรือไม่ และความเสียหายที่เกิดจากการปล่อยชั่วคราวมีเพยงใดเป็นหลัก ประกอบ
                                                                                     ี
                  พฤติการณ์และความร้ายแรงแห่งคดี ความหนักเบาแห่งข้อหาในคดีที่ถูกกล่าวหานี้ ทั้งความน่าเชื่อถือของ
                  หลักประกัน และโทษที่ศาลชั้นต้นลงแก่จ าเลยมีเพียงใด ซึ่งสอดคล้องกับความคิดเห็นของผู้พิพากษา

                  ศาลอทธรณ์ภาค ๔ ที่ผู้เขียนได้สัมภาษณ์มาดังกล่าวข้างต้น ทั้งนี้ ในการอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว ศาลจะ
                       ุ
                  ก าหนดเงื่อนไขเกี่ยวกับที่อยู่ของผู้ต้องหาหรือจ าเลย หรือเงื่อนไขอนใดให้ผู้ต้องหาหรือจ าเลยปฏิบัติเช่นให้
                                                                         ื่
                  รายงานตัวต่อเจ้าพนักงานหรือบุคคลตามที่ศาลเห็นสมควร วางข้อจ ากัดเกี่ยวกับสถานที่อยู่อาศัยหรือการ

                  เดินทางออกไปนอกสถานที่อยู่อาศัย วางข้อจ ากัดเกี่ยวกับการประกอบอาชีพหรือการงานบางอย่าง หรือ

                  วางข้อจ ากัดเกี่ยวกับการเข้าไปในสถานที่บางแห่งที่อาจก่อให้เกิดการกระท าความผิดอก เป็นต้น หรือใน
                                                                                           ี
                                                                                    ุ
                                                                                           ื่
                  กรณีผู้ต้องหาหรือจ าเลยยินยอม ศาลจะสั่งให้ใช้อปกรณ์อเล็กทรอนิกส์หรืออปกรณ์อนใดที่สามารถใช้
                                                                    ิ
                                                             ุ
                  ตรวจสอบหรือจ ากัดการเดินทางของผู้ต้องหาหรือจ าเลย ทั้งนี้ เพื่อป้องกันการหลบหนีหรือภัยอันตรายหรือ
                  ความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นก็ได้ และหากผู้ต้องหาหรือจ าเลยไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขนั้น ให้ศาลพิจารณา

                  เพิกถอนค าสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวได้ ตามระเบียบราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อย
                  ชั่วคราว ( ฉบับที่ ๒ ) พ.ศ. ๒๕๖๒ ข้อ ๘ ก็เป็นมาตรการอีกประเภทที่จะช่วยให้การใช้ดุลพินิจในการปล่อย

                  ชั่วคราวในการจะควบคุมตัวผู้ต้องหาหรือจ าเลยไว้ในระหว่างพจารณาคดี ให้เป็นไปในทางที่ผ่อนคลายมาก
                                                                     ิ
                  ยิ่งขึ้น
   902   903   904   905   906   907   908   909   910   911   912