Page 908 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๘๙๖

จากการที่ผู้เขียนได้เก็บรวบรวมสถิติเกี่ยวกับการปล่อยชั่วคราว กรณีจ าเลยเคยได้รับโทษจ าคุกมา
ิ
ุ
ุ
ก่อนในศาลอทธรณ์ภาค ๔ และสัมภาษณ์ความคิดเห็นของผู้พพากษาศาลอทธรณ์ภาค ๔ บางท่านแล้ว
สรุปได้ว่า การพจารณาค าร้องเกี่ยวกับการปล่อยชั่วคราวกรณีจ าเลยเคยต้องโทษจ าคุกมาก่อน โดยส่วน
ิ
ิ
ใหญ่มีความเห็นไปในทางอนุญาตเป็นหลัก ตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความอาญา มาตรา ๑๐๘
ส่วนกรณีไม่อนุญาตเป็นข้อยกเว้นเฉพาะที่จ าเลยมีพฤติการณ์หลบหนี หรือจ าเลยจะไปก่อเหตุภัยอนตราย
ั
ประการอื่น อันเป็นหลักเกณฑ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๐๘ / ๑

ข้อเสนอแนะ

ประการแรก

ิ
กรณีการใช้ดุลพนิจในการปล่อยชั่วคราว กรณีจ าเลยเคยต้องโทษจ าคุกมาก่อน ซึ่งระเบียบ
ข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว ( ฉบับที่ ๓ ) พ.ศ. ๒๕๖๔ ข้อ ๕ ก าหนดไว้ว่า

ุ
ในคดีที่ศาลชั้นต้นหรือศาลชั้นอทธรณ์พพากษาลงโทษจ าคุกจ าเลยไม่เกินห้าปี เมื่อจ าเลยยื่นค าร้องขอให้
ิ
ปล่อยชั่วคราวระหว่างอทธรณ์หรือฎีกา หากจ าเลยไม่เคยถูกคุมขังมาก่อนหรือได้รับการปล่อยชั่วคราวใน
ุ
ระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นหรือศาลชั้นอุทธรณ์ และไม่มีพฤติการณ์ว่าจ าเลยจะหลบหนีหรือ
ิ
ุ
ก่อเหตุร้ายใด ๆ ให้ศาลชั้นต้นพจารณาสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวโดยไม่จ าเป็นต้องส่งให้ศาลชั้นอทธรณ์
หรือศาลฎีกาสั่ง ผู้เขียนขอเสนอว่าควรก าหนดถ้อยค าในระเบียบข้อดังกล่าวเพมเติมว่า แม้จ าเลยเคยรับ
ิ่
โทษจ าคุกมาก่อนก็ตาม

ประการที่สอง

ในศาลชั้นต้น จากประสบการณ์ของผู้เขียนพบว่า เจ้าหน้าที่งานประชาสัมพนธ์จะเสนอ
ั
ี
รายละเอยดประกอบค าร้องขอปล่อยชั่วคราวของผู้ต้องหาหรือจ าเลย เฉพาะข้อหาแห่งคดี เกณฑ์ประกัน
ขั้นต่ า หลักประกันที่ผู้ร้องขอปล่อยชั่วคราวเสนอมา และความสัมพนธ์ระหว่างผู้ขอประกันกับจ าเลยหรือ
ั
ผู้ต้องหา เท่านั้น ซึ่งผู้เขียนเห็นว่า ควรให้เจ้าหน้าที่ประชาสัมพนธ์ เสนอข้อมูลว่าจ าเลยเคยถูกต้องโทษมา
ั
ก่อนในคดีใดหรือไม่ และจ าเลยเคยหลบหนีระหว่างการพิจารณาหรือการอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในชั้นใด
ื่
หรือไม่ เพอประกอบดุลยพนิจที่ศาลจะพจารณาสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวหรือไม่ ซึ่งข้อเสนอนี้ก็น่าจะ
ิ
ิ
น าไปใช้ในศาลชั้นอุทธรณ์ด้วยเช่นกัน