Page 952 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 952

๙๔๐

                 (มาตรา ๕ (๑)) ซึ่งในคดีอาญาพยานบุคคลเป็นพยานที่มีน้ าหนักมากโดยเฉพาะประจักษ์พยาน หากค าเบิกความ
                                                                                               ิ
                                                                                        ิ
                 ของพยานบุคคลนั้นเป็นเท็จหรือไม่ถูกต้องตรงกับความเป็นจริง ย่อมมีผลท าให้การพจารณาพพากษาคดี
                                                          ิ
                 บิดเบือนไปได้โดยง่าย และพยานบุคคลที่ได้มีค าพพากษาถึงที่สุดว่าเป็นเท็จหรือไม่ถูกต้องตรงกบความจริง
                                                                                               ั
                 นั้นจะต้องเป็นพยานบุคคลที่ศาลใช้เป็นหลักในการพพากษาคดีด้วย หากเป็นพยานในคดีเดิมแต่เป็นเพยง
                                                            ิ
                                                                                                      ี
                                                                                                 ื่
                                                                                ้
                 พยานแวดล้อมหรือมิได้อาศัยเป็นหลักในการพพากษาคดี ย่อมไม่สามารถอางมูลเหตุดังกล่าวเพอขอให้มี
                                                        ิ
                 การรื้อฟื้นคดีขึ้นพิจารณาใหม่ได้
                                                                                    ิ
                                                                                                     ั
                                                                                           ิ
                         กรณีที่สอง พยานเอกสารหรือพยานวัตถุซึ่งศาลได้อาศัยเป็นหลักในการพจารณาพพากษาคดีอนถึง
                                                                                              ู
                 ที่สุดนั้น ได้มีค าพิพากษาถึงที่สุดในภายหลังแสดงว่าเป็นพยานหลักฐานปลอมหรือเท็จหรือไม่ถกต้องตรงกับ
                 ความจริง (มาตรา ๕ (๒)) ซึ่งพยานหลักฐานปลอม คือพยานหลักฐานที่ได้ท าขึ้นโดยผู้ที่ไม่มีอานาจเพอให้

                                                                                                    ื่
                 ผู้อนหลงเชื่อว่าเป็นพยานหลักฐานที่แท้จริง รวมทั้งการแก้ไขเปลี่ยนแปลงพยานหลักฐานที่แท้จริงด้วย
                   ื่
                                                                                                     ื่

                 ส่วนพยานหลักฐานเท็จ คือพยานหลักฐานที่ท าขึ้นโดยผู้ที่มีอานาจแต่ท าโดยผิดจากความเป็นจริงเพอให้
                 ผู้อื่นหลงเชื่อตามที่เป็นเท็จ
                         กรณีที่สาม มีพยานหลักฐานใหม่อันชัดแจ้งและส าคัญแก่คดี ซึ่งถ้าได้น ามาสืบในคดีอันถึงที่สุดนั้น
                 จะแสดงว่าบุคคลผู้ต้องรับโทษอาญาโดยค าพพากษาถึงที่สุดนั้นไม่ได้กระท าความผิด (มาตรา ๕ (๓)) ค าว่า
                                                      ิ
                 “พยานหลักฐานใหม่” นี้หมายความทั้งพยานบุคคล พยานเอกสารและพยานวัตถุ และเป็นพยานหลักฐาน
                 ที่มิได้กล่าวอ้างหรือน าสืบในคดีเดิม
                                                       ื้
                                                                     ิ
                         อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุที่การรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่นั้นเป็นวิธีการแก้ไขผลของ
                     ิ
                                                                                    ิ
                                                                                                    ื่
                 ค าพพากษาในคดีที่ถึงที่สุดแล้ว จึงกระทบต่อหลักความศักดิ์สิทธิ์แห่งค าพพากษา ดังนั้น เพอให้
                 กระบวนการยุติธรรมทางอาญามีความศักดิ์สิทธิ์และเกิดความสงบเรียบร้อยขึ้นในรัฐ จึงมีการก าหนด
                 หลักเกณฑ์เงื่อนไขและวิธีการในการรื้อฟื้นคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม่ไว้อย่างเคร่งครัด โดยไม่ให้มีการรื้อฟน
                                                                                                       ื้
                 คดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่ได้โดยง่าย ดังเช่นหลักการในพระราชบัญญัติการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม่
                                                                                  ื้
                            ิ
                 พ.ศ. ๒๕๒๖ โดยถือว่าการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่ถือเป็นข้อยกเว้นของหลักความศักดิ์สิทธิแห่ง
                                                         ิ
                                           ื้
                     ิ
                 ค าพพากษา และเป็นกระบวนการพเศษที่น ามาพจารณาแก้ไขปัญหาความผิดพลาดในกระบวนการ
                                                ิ
                                                            ิ
                 พจารณาคดีอาญาโดยเฉพาะ โดยเปิดโอกาสให้จ าเลยได้น าพยานหลักฐานมาแสดงเพอพสูจน์ความบริสุทธิ์
                                                                                          ิ
                  ิ
                                                                                       ื่
                 ของตน อนเป็นการคืนความยุติธรรมให้แก่คู่ความในคดี และเป็นการเรียกคืนความเชื่อถือศรัทธา
                          ั
                 ในกระบวนการยุติธรรมของสังคม
                         บทความทางวิชาการเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพอศึกษาแนวคิด และทฤษฎีในการรื้อฟนคดีอาญาขึ้น
                                                                                             ื้
                                                              ื่
                  ิ
                                                                      ิ
                                                        ื้
                 พจารณาใหม่ หลักเกณฑ์และแนวทางการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่ของต่างประเทศ สาระส าคัญ
                                                                            ิ
                                       ื้
                                                    ิ
                 ของพระราชบัญญัติการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่ พ.ศ. ๒๕๒๖ ค าพพากษาศาลฎีกาที่เกี่ยวกับการขอ
                              ิ
                 รื้อฟนคดีขึ้นพจารณาใหม่ ข้อจ ากัด ปัญหาและอปสรรคของการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่
                                                                                              ิ
                     ื้
                                                             ุ
                                                                               ื้
                                                       ิ
                 ตามพระราชบัญญัติการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นพจารณาใหม่ พ.ศ. ๒๕๒๖ โดยเฉพาะข้อส าคัญที่จ าเลยพง
                                                                                                       ึ
                                          ื้
                 ตระหนักในการขอรื้อฟื้นคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม่

                 แนวความคิดในการรื้อฟื้นคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม  ่
                         แม้ว่ากระบวนการยุติธรรมทางอาญาจะมีประสิทธิภาพเพยงใด ในทางปฏิบัติก็อาจเกิดความ
                                                                           ี
                                                                       ิ
                                                          ั
                 ผิดพลาดขึ้นได้ทั้งในชั้นสอบสวน ชั้นพนักงานอยการหรือชั้นพจารณาพพากษาคดี ไม่ว่าจะเป็นความ
                                                                               ิ
                 ผิดพลาดในทางที่เป็นโทษแก่จ าเลย หรือความผิดพลาดในทางที่เป็นคุณแก่จ าเลยก็ตาม ดังนั้น ในหลาย
                                                 ื้
                                                                         ิ
                 ประเทศจึงได้บัญญัติกฎหมายการรื้อฟนคดีอาญาขึ้นเป็นกฎหมายพเศษและมีความส าคัญต่อกระบวนการ
   947   948   949   950   951   952   953   954   955   956   957