Page 110 - OJA-01
P. 110
102 ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล
ในการตัดสินที่แตกต่างกัน เนื่องจากโดยธรรมชาติของคู่กรณีที่โต้แย้งกัน
มักเลือกเกณฑ์ที่เรียกได้ว่า “เข้าทาง” ฝ่ายตัวเอง ท�าให้เป็นธรรมดา
เช่นกันที่อีกฝ่ายจะไม่ยอมรับ
แต่แม้คู่กรณีจะโต้แย้ง โต้เถียงกันได้ในเรื่องต่าง ๆ นานา และ
มักมองสิ่งที่อีกฝ่ายหนึ่งพูดขึ้นด้วยสายตาของความระแวงและไม่เชื่อใจ
สิ่งหนึ่งที่อาจจะถือได้ว่าเป็น “ความจริง” เสมอ คือ “ความรู้สึก” ของ
คู่กรณีแต่ละฝ่ายที่ไม่ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรก็แล้วแต่ ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
ภายในใจของคู่กรณีนั้นเป็นความจริงเสมอ
หากเราย้อนกลับไปมองดูข้อพิพาทระหว่างนิตยากับทันตแพทย์
สมชัยที่กล่าวถึงไปในตอนที่แล้ว จะเห็นได้ว่า จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น
กระทบต่ออารมณ์และความรู้สึกของคู่กรณีแต่ละฝ่ายอยู่ไม่มากก็น้อย
เช่น ตอนที่นิตยาไปพบกับทันตแพทย์สมชัยเพื่อบอกให้ทราบว่าฟัน
ของตนยังมีอาการปวดอยู่ แม้ว่าทันตแพทย์สมชัยจะรักษารากฟัน
ให้แล้วก็ตาม เมื่อทันตแพทย์สมชัยพูดแบบปัดร�าคาญในท�านองที่บอกว่า
นิตยาคิดมากหรือรู้สึกไปเอง และเดินหนีไป ไม่ยอมพูดคุยด้วย ความรู้สึก
ที่เกิดกับนิตยาในขณะนั้น คือ ความรู้สึกว่าตนได้รับการปฏิบัติที่
ไม่เป็นธรรม ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากผู้ที่เป็นแพทย์ที่ควรท�าหน้าที่
ในการดูแลการเจ็บไข้ได้ป่วยของคนไข้ที่หวังมาพึ่ง แถมยังพูดจา
ในท�านองกล่าวหาว่าคิดมากไปเองเหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับนิตยาไม่มี
ความส�าคัญหรือคุณค่าพอที่จะมาเหลียวแล
_15-1382(093-106).indd 102 12/8/58 BE 10:34 AM
