Page 116 - OJA-01
P. 116
108 ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล
ซำ้าไปซำ้ามามากเท่าใด ความคิดของแต่ละฝ่ายก็จะยิ่งยึดติดและฝังราก
อยู่กับสิ่งที่ตัวเองคิดและพูดออกไปมากเท่านั้น
“ความต้องการที่แท้จริง” ประการหนึ่งของการพยายามอธิบาย
ซำ้าไปซำ้ามา คือความต้องการที่จะให้คนอื่นเข้าใจความคิดของตน
หากผู้ไกล่เกลี่ยสามารถทำาให้คู่กรณีรู้สึกได้ว่ามีคนรับรู้และเข้าใจ
ความคิด ข้อห่วงกังวลหรือความไม่สบายใจของตนแล้ว ความต้องการ
ที่จะอธิบายหรือพูดซำ้าไปซำ้ามาย่อมจะลดลง บุคคลหนึ่งที่อยู่ในสถานะ
ที่ให้ “ความเข้าใจ” แก่คู่กรณีได้ดีที่สุดคนหนึ่งคือตัวผู้ไกล่เกลี่ยเอง
เพราะผู้ไกล่เกลี่ยเป็น “คนกลาง” ที่ไม่มีส่วนได้เสียกับความขัดแย้ง
ที่เกิดขึ้นและการที่มาทำาหน้าที่ไกล่เกลี่ยก็เพื่อต้องการทำาความเข้าใจ
ปัญหาและช่วยคู่กรณีแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่แล้ว
“ความเข้าใจ” ในตัวคู่กรณีจะเกิดขึ้นได้ต้องเริ่มจากการที่
ผู้ไกล่เกลี่ยไม่ตัดสินตัวคู่กรณีแต่ละคนล่วงหน้าหรือด่วนสรุปเรื่องราว
เพราะเมื่อใดก็ตามที่ผู้ไกล่เกลี่ยตัดสินคู่กรณีว่าใครดีหรือไม่ดี หรือ
ด่วนสรุปว่าเรื่องที่เกิดขึ้นน่าจะมีลักษณะอย่างไรแล้ว ผู้ไกล่เกลี่ยย่อม
จะเลือกรับฟังข้อมูลหรือข้อเท็จจริงจากคู่กรณีเฉพาะเท่าที่ตรงกับสิ่งที่
ตัวเองตัดสินหรือด่วนสรุปไว้ในใจ ข้อมูลหรือข้อเท็จจริงใดที่ฟังดูแล้ว
รู้สึกว่า “ไม่ใช่” เพราะไม่ตรงกับความคิดของตัวเองก็จะไม่รับไว้
หรือไม่ให้ความสำาคัญเท่าที่ควร ผู้ไกล่เกลี่ยที่ทำาตัวในลักษณะดังกล่าว
ย่อมจะไม่สามารถให้ “ความเข้าใจ” ตามที่คู่กรณีต้องการได้
14-0092(001-174).indd 94 3/1/14 9:50 AM
