Page 139 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ

ี
�
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๔๘/๒๕๕๓
ี
ี
�
คดีท่ครูโรงเรียนเอกชนย่นฟ้องรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ผู้ถูก
ื
ี
ี
ฟ้องคดีท่ 1 และมูลนิธิเจ้าของโรงเรียน ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 ว่า ผู้ถูกฟ้องคด ี
ี
ท่ 2 ทาสัญญาจ้างผู้ฟ้องคดีให้เป็นครูใหญ่ของโรงเรียน ในสังกัด ต่อมา
�
ี
ี
ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 เลิกจ้างผู้ฟ้องคดีโดยจ่ายค่าชดเชย แต่มีการแจ้งทบทวน
เป็นเลิกจ้างโดยไม่จ่ายค่าชดเชย คณะกรรมการคุ้มครองการทางานมีมต ิ
�
�
ว่าผู้ฟ้องคดีมีสิทธิได้รับค่าชดเชย ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 อุทธรณ์คาส่งดังกล่าว
ั
ี
ี
ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 พิจารณาอุทธรณ์แล้วเห็นว่า การบอกเลิกจ้างโดยไม่จ่าย
�
ค่าชดเชยชอบด้วยกฎหมาย ขอให้เพิกถอนคาวินิจฉัยอุทธรณ์ของผู้ถูก
ี
ี
ฟ้องคดีท่ 1 ในส่วนท่วินิจฉัยว่า ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 มีหนังสือบอกเลิกจ้าง
ี
ผู้ฟ้องคดีถูกต้องตามระเบียบกระทรวงศึกษาธิการว่าด้วยการคุ้มครอง
การทางานของครูใหญ่และครูโรงเรียนเอกชน พ.ศ. 2542 เห็นว่า
�
ึ
มูลความแห่งคดีสืบเน่องมาจากผู้ฟ้องคดีกับผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 ซ่งเป็นเอกชน
ี
ื
ี
ด้วยกัน โดยผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 ตกลงรับผู้ฟ้องคดีเข้าทางานเป็นครูใหญ่
�
และจ่ายค่าจ้างเป็นเงินเดือนให้ผู้ฟ้องคดีตลอดเวลาท่ทางาน นิติสัมพันธ์
�
ี
ี
ระหว่างผ้ฟ้องคดกับผู้ถกฟ้องคดท่ 2 จึงมีลกษณะเป็นสัญญาจ้างแรงงาน
ู
ู
ั
ี
ี
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 575 และเป็นกรณีท ่ ี
�
ี
ผู้ฟ้องคดีอุทธรณ์คาวินิจฉัยของผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 อ้างว่า ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1
ี
ึ
วนิจฉยไม่ถกต้องตามระเบียบกระทรวงศกษาธิการ โดยระเบยบ
ิ
ู
ั
ี
ื
ื
�
ข้อดังกล่าวกาหนดเร่องการเลิกสัญญาการเป็นครูหรือการเลิกจ้าง และเร่อง
ี
การจ่ายค่าชดเชยแก่ครูท่ผู้รับใบอนุญาตเลิกสัญญาเป็นครู ถือได้ว่าเป็น
ี
ี
ึ
กฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงานฉบับหน่ง และการท่ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1
ึ
�
ซ่งมีอานาจวินิจฉัยอุทธรณ์ตามมาตรา 97 แห่งพระราชบัญญัติโรงเรียน
เอกชน พ.ศ. 2525 ได้วินิจฉัยกรณีพิพาทระหว่างผู้ฟ้องคดีกับผู้ถูกฟ้อง
128 สรุปแนว ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
ี
ั
และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
(พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)