Page 66 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 66
ี
ื
ั
�
รัฐ ท้งน้เพ่อให้การดาเนินกิจการทางปกครองอันเป็นบริการสาธารณะ
บรรลุผลแต่อย่างใด และไม่มีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน หรือจัดให้
ิ
มีส่งสาธารณูปโภคหรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ อันจะ
ถือเป็นสัญญาทางปกครองตามมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติจัดต้ง
ั
ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 จึงเป็นสัญญาทางแพ่ง
ี
ั
ท่วไป ท่มีหน่วยงานทางปกครองเป็นคู่สัญญาเท่าน้น ข้อพิพาทในคดีน ี ้
ั
ึ
ี
จึงมิใช่คดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหน่ง
ั
(4) แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง
พ.ศ. 2542 อันจะอยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง แต่
�
ี
�
เป็นคดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางแพ่งท่อยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษา
ี
ของศาลยุติธรรม
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๖๕/๒๕๖๒
ี
ี
�
�
ี
ึ
ผู้ฟ้องคดีเป็นเอกชนย่นฟ้องเทศบาลเมืองชุมพรผู้ถูกฟ้องคดี ซ่งเป็น
ื
หน่วยงานทางปกครอง ตามมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติจัดต้ง
ั
ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 อ้างว่า ผู้ฟ้องคดีได้
�
ตกลงทาสัญญาซ้อขายผ้าใบเต็นท์กับผู้ถูกฟ้องคดี กาหนดให้ ผู้ฟ้องคด ี
�
ื
ี
จัดหาและส่งมอบผ้าใบเต็นท์ท่มีความหนาไม่น้อยกว่า 0.7 มิลลิเมตร
จานวน 34 หลง สัญญาซอขายดังกล่าวจึงเป็นเพียงการประกอบกิจการ
ื
้
�
ั
เพ่อหากาไรของผู้ฟ้องคดีและการทาสัญญาซ้อขายผ้าใบเต็นท์ของผู้ถูก
�
ื
ื
�
ื
ฟ้องคดีดังกล่าวมุ่งผูกพันตนกับผู้ฟ้องคดีด้วยใจสมัครบนพ้นฐานแห่ง
�
ความเสมอภาค ไม่มีลักษณะเป็นการให้ ผู้ฟ้องคดีเข้าร่วมจัดทาบริการ
ี
้
ั
้
ั
สาธารณะโดยตรง ทงน สัญญาใดจะเป็นสญญาทางปกครองนอกจาก
ึ
คู่สัญญาอย่างน้อยฝ่ายหน่งต้องเป็นหน่วยงานทางปกครองหรือบุคคล
ึ
ซ่งได้รับมอบหมายให้กระทาการแทนรัฐและมีวัตถุประสงค์ของสัญญา
�
55
