Page 123 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 123
ดุลพาห
ของอนุญาโตตุลาการได้ เพราะเมื่อระบบกฎหมายของไทยยอมรับให้มีอนุญาโตตุลาการได้ใน
สัญญาทางปกครอง การที่หลักดังกล่าวนี้ในกฎหมายปกครองของฝรั่งเศสมีสถานะเป็นเรื่อง
เกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยฯ ซึ่งหมายถึงว่าศาลมีอำานาจยกขึ้นอ้างได้เองเสมอ การนำามา
ปรับใช้แก่กรณีสัญญาทางปกครองของไทยที่มีการชี้ขาดโดยอนุญาโตตุลาการแล้วย่อมเป็นการ
ขัดแย้งกับหลักการควบคุมตรวจสอบของศาลเกี่ยวกับคำาชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการ
ในเหตุสำาคัญที่กำาหนดให้ศาลมีอำานาจเข้าไปทบทวนคำาชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการได้ คือ
คำาชี้ขาดนั้นขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน ฉะนั้น หากเข้าใจไปว่า
หลักนี้สามารถนำามาปรับใช้ได้ และศาลยังสามารถยกขึ้นอ้างได้เองเสมอ กรณีก็จะกลายเป็นว่า
ศาลสามารถทบทวนเนื้อหาของคำาชี้ขาดในส่วนที่เกี่ยวกับจำานวนเงินที่รัฐต้องจ่ายได้เสมอ
เพียงเพราะเหตุที่ศาลเห็นต่างจากคำาชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการในเรื่อง “จำานวนเงิน”
ที่ฝ่ายปกครองต้องรับผิดทั้งที่จำานวนเงินที่มีคำาชี้ขาดให้รับผิดนั้นไม่ได้ขัดต่อความสงบ
เรียบร้อยฯ ซึ่งความเข้าใจเช่นนั้นจะกระทบกระเทือนต่อหลักในเรื่องอนุญาโตตุลาการ
และขอบเขตความรับผิดของรัฐในทางสัญญาอย่างมหันต์จนทำาให้เกิดผลเสียหายทั้งระบบ
ส่วนปัญหาที่ว่า คำาชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการยังไม่ถูกต้องเหมาะสมหรือเห็นได้ว่ายัง
ไม่มีคุณภาพของการชี้ขาดที่ได้มาตรฐาน รวมทั้งประเด็นที่ว่ารัฐควรทำาสัญญาโดยมีข้อตกลง
ในสัญญาเช่นใดจึงจะไม่ทำาให้รัฐตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบหรือสัญญาทางปกครองของไทยควรจะ
ยอมรับให้ใช้วิธีการระงับข้อพิพาทโดยอนุญาโตตุลาการหรือไม่ แก่กรณีใด ก็เป็นเรื่องที่ทุกฝ่าย
ที่เกี่ยวข้องจะต้องนำามาพิจารณาให้เกิดแนวทางที่ชัดเจนและสมเหตุสมผลต่อไป
112 เล่มที่ ๒ ปีที่ ๖๕
