Page 168 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 168
ดุลพาห
อุทาหรณ์ นายสมศักดิ์และนางสาวกีวี่พักอาศัยอยู่หอพักเจริญใจ นายสมศักดิ์
พักอาศัยอยู่ห้องพัก ๑๐๑ นางสาวกีวี่พักอาศัยอยู่ในห้องพัก ๑๐๒ นายสมศักดิ์แอบชอบ
นางสาวกีวี่มานาน วันหนึ่งนายสมศักดิ์จึงแกล้งเคาะห้องนางสาวกีวี่ พอนางสาวกีวี่
เปิดประตู นายสมศักดิ์ก็ได้เข้ากอดปลํ้านางสาวกีวี่ ซึ่งตามปกตินายสมศักดิ์สังเกตมา
นานแล้วว่า นางสาวกีวี่จะพักอาศัยอยู่ที่ห้องพักเพียงคนเดียว แต่เมื่อกอดปลํ้าได้ไม่นาน
นายสมศักดิ์เหลือบไปเห็นนางสาวผักบุ้งซึ่งเป็นเพื่อนของนางสาวกีวี่นั่งอยู่ในห้องด้วย
นายสมศักดิ์จึงตกใจและรีบวิ่งออกจากห้องพักของนางสาวกีวี่ทันที
ต่อมานายสมศักดิ์ถูกตํารวจดําเนินคดีในความผิดฐานอนาจารโดยใช้กําลัง
ประทุษร้าย นายสมศักดิ์ได้มาขอโทษขอโพยและชดใช้ค่าเสียหายให้นางสาวกีวี่
จนนางสาวกีวี่พอใจและยอมความ กรณีนี้สิทธิในการดําเนินคดีอาญาระงับลงหรือไม่ ?
หากพิจารณาอุทาหรณ์ข้างต้น ย่อมเป็นที่แน่ชัดและปราศจากข้อสงสัยสำาหรับ
ประเด็นการอนาจารโดยใช้กำาลังประทุษร้ายตามมาตรา ๒๗๘ และประเด็นการบุกรุกเคหสถาน
ตามมาตรา ๓๖๔
แต่หากพิจารณาต่อมาถึงประเด็นความผิดต่อหน้าธารกำานัล อาจเกิดข้อพิจารณา
ในการตีความเจตนาของผู้กระทำาความผิดต่อหน้าธารกำานัลว่า ผู้กระทำาจำาต้องกระทำาโดยมี
เจตนาประสงค์ต่อผลหรือเล็งเห็นผลถึงการอันต่อหน้าธารกำานัลหรือไม่ เพราะหากผู้กระทำา
ไม่มีเจตนาให้บุคคลอื่นเห็น แต่เมื่อได้กระทำาแล้วมีบุคคลอื่นมาเห็น ผู้กระทำาจะมีความผิด
ต่อหน้าธารกำานัลดังเช่นข้อเท็จจริงในอุทาหรณ์หรือไม่
การทำาความเข้าใจและปรับใช้ความผิดต่อหน้าธารกำานัลอย่างถูกต้องชัดเจน จำาเป็น
ที่นักกฎหมายจะต้องพิจารณาความหมายของถ้อยคำาดังกล่าวเป็นลำาดับแรกเพื่อทำาความ
เข้าใจในภาพรวมของความผิดต่อหน้าธารกำานัล เมื่อพิจารณาประมวลกฎหมายอาญา หมวด
๑ บทนิยาม มาตรา ๑ พบว่าประมวลกฎหมายอาญาไม่ได้บัญญัติกำาหนดถึงบทนิยามของ
คำาว่า ธารกำานัล ไว้อย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้ จึงจำาเป็นที่จะต้องศึกษาคำาพิพากษาศาลฎีกา
ที่ได้วางบรรทัดฐานของคำาว่า ธารกำานัล ตลอดจนความเห็นทางวิชาการของนักกฎหมาย
เพื่อให้ทราบถึงเจตนารมณ์ที่แท้จริงของความผิดฐานดังกล่าว
การพิจารณาความหมายของคำาว่า ธารกำานัล ย่อมไม่อาจที่จะถือเอาตามบทนิยามใด
บทนิยามหนึ่งโดยเฉพาะเจาะจงมาพิจารณาข้อกฎหมายดังกล่าว เนื่องจากประมวลกฎหมาย
พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑ 157
