Page 31 - แนวคำพิพากษาศาลฎีกาเกี่ยวกับดุลพินิจในการรอหรือไม่รอการลงโทษหรือกำหนดโทษ
P. 31

29

                                                                                                                       8

                         แม้โจทก์ร่วมได้รับการชดใช้ค่าเสียหายจ านวน ๕๐๐,๐๐๐ บาท จากจ าเลย และไม่ติดใจด าเนินคดี

               แก่จ าเลยต่อไปก็ตาม แต่ความผิดตามฟ้องเป็นคดีอาญาแผ่นดิน ไม่สามารถยอมความได้ สิทธิน าคดีอาญามา
               ฟ้องจึงไม่ระงบ จ าเลยเคยด ารงต าแหน่งผู้ใหญ่บ้าน กระท าการปลอมโฉนดที่ดินซึ่งเป็นเอกสารราชการ
                           ั
               ปลอมน าไปเป็นหลักประกันในการกู้ยืมเงินโจทก์ร่วม เป็นการกระท าที่มุ่งหาประโยชน์ให้แก่ตัวเองเพียงฝ่าย

               เดียว โดยไม่ค านึงถึงความเดือนร้อนหรือความเสียหายของผู้อื่นที่จะได้รับ พฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่อง
               ร้ายแรง และจ าเลยให้การปฏิเสธต่อสู้คดีมาโดยตลอด จึงไม่มีเหตุที่จะรอการลงโทษ


                         ๔๖๐/๒๕๖๓ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๖๔ วรรคแรก (เดิม) ๒๖๕ (เดิม) ๒๖๘ วรรคแรก
               ประกอบมาตรา ๒๖๔ วรรคแรก (เดิม) ๒๖๕ (เดิม) ๓๔๑ (เดิม) ประกอบมาตรา ๘๓ รับสารภาพ ลดโทษกึ่ง

               หนึ่ง คงจ าคุก ๓ เดือน ให้เปลี่ยนโทษจ าคุกเป็นกักขัง ๓ เดือน

                         การที่จ าเลยปลอมหนังสือมอบอ านาจและปลอมลายมือชื่อของผู้เสียหายที่ ๑ ลงในส าเนาบัตร

               ประจ าตัวประชาชนของผู้เสียหายที่ ๑ แล้วน าไปใช้อ้างต่อผู้เสียหายที่ ๒ จนผู้เสียหายที่ ๒ หลงเชื่อยอมให้

               กู้ยืมเงินและมอบเงินสูงถึง ๑๑๐,๐๐๐ บาท ให้แก่จ าเลยไปนั้น เป็นการกระท าที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ไม่
               เคารพและไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย พฤติการณ์แห่งคดีจึงเป็นเรื่องร้ายแรง แม้จ าเลยไม่เคยได้รับโทษจ าคุก

               มาก่อน หรือมีภาระต้องเลี้ยงดูบุคคลในครอบครัวหรือมีเหตุอื่นตามที่อ้างในฎีกา ก็ไม่เป็นเหตุผลเพียง
               พอที่จะรอการลงโทษจ าคุกให้แก่จ าเลย





               ๑๐.ควำมผิดเกี่ยวกับบุกรุก

                    ไม่รอกำรลงโทษ


                         ๗๖๐๐/๒๕๕๖ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๓๖๕ (๑) (๒) (๓) ประกอบมาตรา ๓๖๒, ๓๖๔, ๘๓
               มาตรา ๓๗๑, ๓๗๖ พ.ร.บ.อาวุธปืนฯ พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๗, ๘ ทวิ วรรคหนึ่ง ๗๒ วรรคสาม ๗๒ ทวิ วรรค

               สอง จ าคุก ๑ ปี ๙ เดือน ๑๐ วัน


                         พฤติการณ์ที่จ าเลยพาอาวุธปืนติดตัวไปกับพวกเพื่อทวงหนี้ในยามวิกาล ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่ร้ายแรง
               กรณีไม่มีเหตุอันสมควรรอการลงโทษให้แก่จ าเลย ที่ศาลล่างทั้งสองใช้ดุลพินิจไม่รอการลงโทษให้แก่จ าเลย

               นั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย




               ๑๑.ควำมผิดลหุโทษ

                    รอกำรลงโทษ
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36