Page 137 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 137

๑๑๘



                                    ๔) การสื่อสารที่ดี (Better Communication) การสื่อสารที่ดีทางจิตวิทยายอมรับ
                       ความโกรธที่เกิดขึ้นแล้วพยายามควบคุมโดยใช้คำพูดที่สุภาพนุ่มนวลและให้เกียรติต่อผู้ที่ทำให้โกรธ

                       เพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งหรือทำร้ายกันด้วยวาจา การสื่อสารที่ดีนอกจากช่วยลดความเข้าใจผิดและ

                       ความขัดแย้งแล้วยังช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้ จิตวิทยาเลือกใช้การสื่อสารเชิงบวก (Positive
                       Communication) การใช้คำที่สุภาพเรียกชื่อ คุณ หรือ ท่าน และ ใช้คำขอบคุณ ขอโทษ ขออภัย ใน

                       การสื่อสาร แต่ไม่ควรใช้คำว่า ไม่ได้ ไม่ใช่ ไม่เห็นด้วย เพราะเป็นการสื่อสารที่แฝงด้วยการปฏิเสธ
                       ความคิดเห็นของคู่สนทนา สำหรับวิธีการสื่อสารที่ดีเพื่อควบคุมความโกรธ มีแนวทางดังนี้


                                 - ฝึกการเป็นผู้ฟังที่ดี (Active Listening) ให้ความสำคัญกับสิ่งที่คู่สนทนาพูดโดยไม่
                       ขัดจังหวะหรือคิดตอบก่อนที่เขาจะพูดจบ และ สามารถสรุปสิ่งที่คู่สนทนาพูดเพื่อแสดงให้เห็นว่าคุณ

                       เข้าใจและรับฟัง

                                 - ฝึกการแสดงออกอย่างชัดเจน (Clear Expression) โดยใช้ภาษาที่เป็นกลางและไม่

                       ก่อให้เกิดความรู้สึกโจมตี เช่น ใช้ “ฉันรู้สึก...” แทนการใช้ “คุณทำให้ฉันรู้สึก” และ บอกความรู้สึก
                       และความต้องการของคุณอย่างตรงไปตรงมาด้วยความสุภาพ


                                 - ฝึกการใช้การสื่อสารแบบ “ฉันรู้สึก” (I-Statements) เพื่อแสดงความรู้สึกของคุณ โดย
                       ไม่ตำหนิหรือโจมตีผู้อื่น พร้อมอธิบายว่าการกระทำหรือพฤติกรรมของผู้อื่นส่งผลกระทบต่อคุณ

                       อย่างไรด้วยความสุภาพ

                                 - ฝึกการควบคุมอารมณ์ขณะพูดคุย บ่อยครั้งที่สถานการณ์ความโกรธเกิดขึ้นขณะการ

                       สนทนา หากคุณรู้สึกว่าความโกรธเริ่มเกิดขึ้น ให้หยุดพักและหายใจลึกๆ เพื่อควบคุมอารมณ์ก่อนที่

                       คุณจะพูดต่อด้วยความสุภาพ

                                 - ฝึกการใช้ภาษากายที่เป็นมิตร เป็นการใช้ท่าทางที่เปิดเผยและเป็นมิตร เช่น การสบตา

                       และการยิ้ม เพ่อสร้างบรรยากาศที่ดีในการสื่อสาร หลีกเลี่ยงภาษากายที่ข่มขู่: หลีกเลี่ยงท่าทางที่อาจ
                                   ื
                       ทำให้ผู้อื่นรู้สึกข่มขู่หรือไม่สบายใจ


                                 ๕) การให้อภัย (Forgiveness) ฟสส์จิบบอนส์ (Fitzgibbons) กล่าวว่า การให้อภัยเป็น
                                                              ิ
                       เทคนิคที่ทรงพลังที่สุดในการจัดการความโกรธของบุคคล การให้อภัยไม่ได้เป็นสิ่งที่แสดงถึงความ

                       อ่อนแอ พ่ายแพ้ และความกลัว ส่วนการให้อภัยได้เป็นการตอบสนองทางอารมณ์ สติปัญญา และ

                                               ๕
                       ศีลธรรมในการปฏิบัติต่อผู้อื่น  การให้อภัยจึงเป็นกระบวนการที่ต้องใช้เวลาในการพัฒนาและฝึกฝน




                                 ๕  Fitzgibbons, R., Enright, R., & O Brien, T. F., “Learning to forgive”, American

                       School Board Journal, Vol. 191 (2004):  24-26.
   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142