Page 138 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 138

๑๑๙



                       โดยเริ่มจากการเข้าใจความแตกต่างระหว่างบุคคล และเคารพในสิทธิของผู้อื่น รวมถึงความรู้สึกเห็น
                       ใจ (empathy)


                                 ทั้งนี้ ผู้วิจัยสรุปโดยภาพรวมแนวทางการให้อภัยของ ฟิสส์จิบบอนส์ (Fitzgibbons) ที่
                       เสนอแนวทางการพัฒนาทักษะการให้อภัย ดังนี้


                                 ขั้นแรก ต้องฝึกการเข้าใจสภาวะอารมณ์โกรธของตนเอง สาเหตุที่ทำให้เกิดอารมณ์โกรธ
                       รวมถึงผลกระทบจากอารมณ์โกรธที่เกิดขึ้นทั้งต่อตนเองและผู้อื่น


                                 ขั้นที่สอง ต้องฝึกให้อภัยตนเองก่อน เพราะการปล่อยให้ตัวเองอยู่กับอารมณ์ในแง่ลบ ผู้ที่
                       ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือตนเอง ยิ่งอยู่กับอารมณ์ลบมากเท่าไหร่ ความสุขในชีวิตย่อมลดลงตาม


                                 ขั้นที่สาม ต้องฝึกการให้อภัยบุคคลอื่น ต้องยอมรับว่าความโกรธนั้นเกิดอยู่ที่ใจตนเอง
                       ไม่ได้เกิดจากบุคคลอื่นหรือสิ่งอื่นใด เพราะจากกระบวนการเกิดอารมณ์ บุคคล สิ่งต่าง รวมถึง

                       เหตุการณ์ใด ๆ ล้วนเป็นเพียงสิ่งเร้า ความโกรธเกิดเพราะความคิดเชิงลบที่เข้ามาประกอบให้เกิด
                       อารมณ์โกรธ เมื่อรู้เช่นนี้ย่อมสามารถให้อภัยได้เมื่อเผชิญกับความโกรธ


                                                  ู
                                 ขั้นที่สี่ ต้องฝึกใช้คำพดขอโทษและขออภัย เมื่อความโกรธเกิดขึ้นแล้วไม่ว่าสาเหตุใด ควร
                       กล่าวคำขอโทษอย่างจริงใจเพื่อบรรเทาความโกรธ และสร้างความเชื่อใจและความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน


                                 นอกจากนี้ การให้อภัยยังสามารถลดความเศร้าและความวิตกกังวลซึ่งเป็นผลมาจากความ
                       โกรธได้ วิธีการจัดการความโกรธในรูปแบบนี้เป็นทักษะที่ต้องมีการฝึกฝนในระยะยาว และบ่อยครั้งที่

                       เกิดข้อสงสัยว่าความเมตตาจะแทนที่ความโกรธได้อย่างไร เพราะบ่อยครั้งเมื่อผู้อื่นทำให้โกรธขึ้นแล้ว
                       ผู้โกรธอาจรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเมตตาแทนความโกรธ (โทสะ) ทั้งนี้เพราะความโกรธยังไม่ได้ดับ

                       แบบสมุจเฉท (ตัดขาด) ก็ย่อมเกิดความโกรธขึ้นได้อีกด้วยเหตุปัจจัยหลายประการ แต่อย่างไรก็ตาม

                       ขณะที่สติระลึกว่าตนเองรู้สึกโกรธแล้ว แม้ว่ายังดับความโกรธได้ไม่ทันที แต่หากเมื่อโกรธเกิดแล้วสติ
                       ระลึกรู้ลักษณะของความโกรธว่าเป็นนามธรรมชนิดหนึ่ง เป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่ง ไม่เที่ยง ไม่ใช่

                       ตัวตน เกิดแล้วดับเป็นธรรมดา เมื่อมีความรู้ความเข้าใจในสภาพธรรมของความโกรธชัดแจ้ง เมื่อเห็น

                       ผู้อื่นโกรธย่อมจะเข้าใจสภาพของผู้โกรธว่าเป็นผู้ตกอยู่ในทุกข์ เป็นผู้น่าเห็นใจ ดังนั้นการเจริญเมตตา
                       กรุณา และให้อภัย แก่เขาเหล่านั้นทุกครั้งๆ ย่อมเป็นการสะสมบุญกุศลดีกว่าการเป็นผู้โกรธตอบ


                                  ๖) การปล่อยวาง (Letting Go) การปล่อยวางเป็นเทคนิควิธีที่ช่วยให้จัดการความโกรธ
                       แล้วยังพัฒนาความสงบในจิตใจได้อย่างดี จิตวิทยาเลือกใช้เทคนิคการปล่อยวาง คือยอมรับความรู้สึก

                       ว่าโกรธโดยไม่ตัดสินตนเองหรือผู้อื่นเพียงแค่รับรู้ว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์ทุกคน และหาวิธีการ

                       ปล่อยวางความคิดและอารมณ์โกรธที่ไม่เป็นประโยชน์ โดยการบอกตนเอง เช่น "ฉันเลือกที่จะปล่อย
                       วาง" เป็นต้น ต่อไปนี้เป็นแนวทางการฝึกปล่อยวางความโกรธที่เกิดขึ้นภายในจิตใจตนเอง
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143