Page 54 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 54

๓๖



                       ได้จากพฤติกรรมที่แสดงทางกาย และวาจา ในแต่ละสถานการณ์ ดังนั้น วิธีการจัดการความโกรธทาง
                       จิตวิทยาจึงมุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจที่มาของความโกรธ ระดับความโกรธ การแสดงออกความ

                       โกรธ โดยเน้นการทักษะในการควบคุมและแสดงออกของความโกรธอย่างสร้างสรรค์ โดยมีวิธีการ
                       ต่างๆ เช่น การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม การปรับความคิด การฝึกการควบคุมอารมณ์ การ

                       ฝึกสมาธิ การฝึกการผ่อนคลาย การฝึกทักษะการสื่อสารที่ดี การจัดการความโกรธเชิงบวก เป็นต้น

                       สำหรับการวิจัยนี้ใช้วิธีการจัดการความโกรธที่เสนอโดยสมาคมนักจิตวิทยาอเมริกัน และโนวาโค ส่วน
                       การวัดความโกรธใช้วิธีการวัดของสปิลเบอร์เกอร์


                       ๒.๒ แนวคิด ทฤษฎี เรื่องหลักธรรมระงับความโกรธในพระพุทธศาสนา

                                 ความโกรธเป็นสมุฏฐานของเพลิงไฟโทสะที่เผาผลาญทำลายสัตว์โลก ให้วนเวียนอยู่

                       ในวัฎฎะสงสารอย่างไม่รู้จบสิ้น อย่างไรก็ตามพระพุทธศาสนาใช้การตัดไฟแต่ต้นลมด้วยการระงับ

                       ความโกรธก่อนเกิดโทสะตามมา แต่ในสังคมปัจจุบันยังต้องเผชิญกับปัญหาการทะเบาะวิวาท การทำ
                       ร้ายร้ายกาย การฆ่าผู้อื่นและการฆ่าตัวตาย (Sucide) ในทุกวัน ดังพระพุทธพจน์ว่า ความโกรธ มี

                       ลักษณะเหมือนขุยไผ่กำจัดต้นไผ่ คือ โลภะ โทสะ และโมหะ เมื่อเกิดขึ้นภายในตน ย่อมทำร้ายบุรุษผู้มี
                                                            ๒๗
                       จิตเลวทราม เหมือนขุยไผ่กำจัดต้นไผ่ ฉะนั้น  ดังนั้น การค้นหาหลักธรรมระงับความโกรธในคัมภีร์
                       พระพุทธศาสนาเถรวาทเพื่อนำมาประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาความโกรธของบุคคล มีหัวข้อ ดังนี้

                                 ๒.๒.๑ ความหมายของความโกรธ


                                 จากการศึกษาในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาททั้งพระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎกและ
                       พระอภิธรรมปิฎก พบความหมายของความโกรธ ดังนี้


                                 โกรธ มีความหมายตามรูปศัพท์ มาจากภาษาบาลีว่า “โกธะ” แปลว่า ความโกรธ ส่วน
                       ภาษาสันสกฤต จะเขียนโกรธะ เป็นอาการที่พุ่งขึ้นมาในใจ ใจกำเริบขึ้นกว่าปกติ เพราะไม่ชอบ แต่ไม่

                                 ๒๘
                       แรงถึงโทสะ  ฉะนั้น เราพอจะแยกหลักสำคัญออกได้ ๒ คำ คือ โกธะ และโทสะ ซึ่งทั้งสองมี
                       ความหมายที่ใกล้เคียงกันมาก และสามารถใช้เป็นไวพจน์แทนกันได้ โกธะ คือ ความโกรธ คำขยาย
                                                                                  ๒๙
                       ความคือ ความที่ใจกำเริบหรือความขุ่นเคืองในใจ ความกำเริบในใจ  ส่วนโทสะ คือ ความคิด
                                                                                                 ๓๐
                       ประทุษร้าย คิดมุ่งร้าย ความพิโรธ คิดทำลายล้างผลาญเป็นรากเหง้าของความชั่วอย่างหนึ่ง



                                 ๒๗  สํ.ส. (ไทย) ๑๕/๑๑๓/๑๓๐-๓๙๖.
                                 ๒๘  สมเดจพระสงฆราชเจา กรมหลวงวชรญาณวงศ, ธรรมานุกรมประมวลพระนิพนธ์, (กรงเทพมหานคร:
                                                            ิ
                                                                    ์
                                                  ้
                                       ็
                                                                                               ุ
                                            ั
                       มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๑๕), หน้า ๖๗.
                                 ๒๙  วิ.ภิกฺขุน. (ไทย) ๓/๑๐๓๕/๒๗๒-๔๐๑.
                                         ี
                                 ๓๐  อภิ.วิ. (ไทย) ๓๕/๒๗๓/๑๐๖๖.
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59