Page 81 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 81

๖๓



                       ออก แล้วกระพุ่มมือกอบแต่น้ำมาดื่มแล้วเดินทางต่อไป ฉะนั้น การอุปมาอุปมัยข้างต้น ให้ถือเอา
                       เฉพาะกายที่เรียบร้อยเท่านั้น ส่วนวาจาที่แสดงออกมาที่ไม่ดีก็อย่าไปถึงเอากิริยาทางวาจานั้นทิ้งเสีย


                                     (๓) หากความประพฤติทางกาย และ วาจาไม่ดี แต่ทางใจมีความปลอดโปร่งดีงาม
                       ผ่องใสเป็นครั้งคราว ก็พึงมนสิการเฉพาะทางใจที่ผ่องใสเป็นครั้งคราวนั้น เปรียบเหมือนมีน้ำขังอยู่

                       เล็กน้อยในรอยเท้าโค คนผู้หนึ่งเดินผ่านความร้อนและความหิวกระหายมาถึงเข้า เขาคิดว่าถ้าเอามือ
                       วักหรือ ภาชนะตักก็จะทำให้น้ำขุ่น จึงนั่งคุกเข่าเอามือยันพื้น ก้มลงเอาปากดื่มอย่างโค เสร็จแล้วก็

                                             ุ
                       หลีกไป ฉะนั้น การอุปมาอปมัยข้างต้น ให้ถือเอาเฉพาะทางใจมีความปลอดโปร่งดีงามผ่องใสเป็นครั้ง
                                                                       ่
                       คราวเท่า อย่าไปถือเอาความประพฤติทางกาย และวาจาไมดีของเขามาทิ้งไปเสีย
                                     (๔) หากความประพฤติทางกาย และ วาจาก็ไม่ดี อีกทั้งทางจิตใจก็ไม่ปลอดโปร่งดี

                       งาม ในเวลานั้นก็ควรตั้งความเมตตาการุณย์ ควรคิดอนุเคราะห์ช่วยเหลือต่อเขา ขอให้เขาทำดี ทำ
                                                                      ้
                       สุจริต ตายแล้วอย่าได้ถึงทุคติเลย เปรียบเหมือนคนเจ็บไขป่วยหนัก กำลังเดินทางไกล ไม่พบบ้านเรือน
                       จึงไม่ได้อาหารที่เหมาะ ไม่ได้ยา และพยาบาลที่เหมาะ เป็นต้น มีคนผู้หนึ่งเดินทางไกลผ่านพบเข้า เขา
                       ตั้งจิตเมตตาการุณย์คิดอนุเคราะห์ว่า โอ้หมอ ขอให้คนผู้นี้ได้อาหาร และ ยา เป็นต้น ที่เหมาะขอ

                                                           ุ
                       อย่าได้ถึงความพนาศเลย ฉะนั้น การอุปมาอปมัยข้างต้น หากความประพฤติทางกาย และวาจาก็ไม่ดี
                                    ิ
                       อีกท้งทางจิตใจก็ไม่ปลอดโปร่งดีงาม อย่าไปถือเอาความประพฤติทางกาย วาจา และใจไมดีของเขามา
                          ั
                                                                                                ่
                       ทิ้งไปเสีย แล้วตั้งความเมตตาการุณย์ คิดอนุเคราะห์ช่วยเหลือต่อเขา ขอให้เขาทำดี ทำสุจริต ตายแล้ว
                       อย่าได้ถึงทุคติเลย

                                     (๕) หากความประพฤติทางกาย ทางวาจาดี ทั้งทางจิตใจก็ปลอดโปร่งผ่องใสอยู่

                       เนืองๆ ก็พึงมนสิการได้ทั้ง ๓ ทาง เพราะจะพาให้ผู้มนสิการมีจิตผ่องใสไปด้วย เปรียบเหมือนสระ

                       โบกขรณีมีน้ำใสเย็นฉ่ำน่าชื่นใจ ชายฝั่งก็เรียบร้อยน่ารื่นรมย์ ปกคลุมด้วยหมู่ไม้นานาพรรณ คราวนั้น
                                                            ่
                       บุรุษคนหนึ่งเดินทางไกล ร้อน หิว กระหาย ออนล้า ผ่านมาพบเข้า เขาลงไปในสระนั้น ดื่มน้ำ หรือ จะ
                       นั่งจะนอนตรงไหนก็น่าชื่นใจทั้งนั้น

                                     ดังนั้น วิธีระงับความโกรธที่พระสารีบุตรแนะนำมาทั้ง ๕ ประการ เป็นการอุปมัยให้ข้อคิด

                       เพื่อใช้สติปัญญาพิจารณาความโกรธและรู้เท่าทันความโกรธที่จะเข้ามาโดยหากุสโลบายในการ
                       แกปัญหา คือ ให้เราเลือกแต่สิ่งที่ดีของเขาท่มีอยู่เท่านั้น สิ่งไหนไมดีเราก็ไม่เก็บไว้ปล่อยทิ้งไปเสีย และ
                                                                            ่
                         ้
                                                          ี
                                                                                                   ุ
                       ถ้าความประพฤติทางกาย วาจา และ ใจของเขาไม่ดีทั้ง ๓ อย่างก็ทิ้งไปเสียให้หมด หรือ กลอบายอีก
                                                                                                      ึ
                       แง่หนึ่ง คือ เรายกเอาแต่แง่ ดีของเขา แง่ใดแงหนึ่งขึ้นมาพจารณา ถ้าไม่พบความดีของเขาเลย ก็พงตั้ง
                                                                      ิ
                                                            ่
                                                               ้
                       จิตเกื้อการุณย์ เอาใจช่วยให้ เขาทำความดี เพื่อพนจากทุคติ
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86