Page 80 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 80

๖๒



                                     เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว อักโกสกภารทวาชพราหมณ์ ได้กราบทูลพระผู้มี
                       พระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของ

                       พระองค์แจ่มแจ้งนัก พระโคดมผู้เจริญทรงประกาศพระธรรมโดยปริยายเป็นอันมาก เปรียบเหมือน
                       บุคคลหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืด ด้วยคิดว่าคนมี

                       จักษุย่อมเห็นรูปได้ฉะนั้น จากนั้นได้ขอบวชเป็นพระภิกษุและได้บรรลุธรรมวิเศษเป็นพระอรหันต์รูป

                                       ๑๑๙
                       หนึ่งในสมัยพุทธกาล
                                     เห็นได้ว่า วิธีจัดการกับความโกรธของเหตุการณ์ทั้ง ๒ เหตุการณ์ สรุปเป็น ๒

                       แนวทางคือ

                                        ๑. ตอบรับ คือไม่ปฏิเสธ ไม่คัดค้าน ทรงฟังให้จบแล้วชี้แจงไปตามความจริงของ

                       แต่ละข้อแต่ละเรื่อง

                                        ๒. ไม่รับหรือไม่นำมาใส่ในใจ ทำใจให้สงบนิ่ง เหมือนตบมือข้างเดียวย่อมไม่เกิด
                       เสียงดัง


                                 ๑.๒ พระสารีบุตร

                                    พระสารีบุตรท่านสอนอุบายระงับความโกรธ โดยใช้ใช้ปัญญาในการพิจารณาความจริง

                       เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างบุคคล ๕ จำพวก  คือ
                                                             ๑๒๐
                                       (๑) หากความประพฤติทางกายของเขาไม่ดี แต่ความประพฤติทางวาจาเรียบร้อย

                       หมดจดดี ก็พึงมนสิการเฉพาะความประพฤติดีทางวาจา เปรียบเหมือนภิกษุผู้ถือผ้าบังสุกุล เป็นวัตร
                       เธอเดินไปพบเศษผ้าเก่าบนถนน เธอเอาเท้าซ้ายกดแล้วเอาเท้าขวาคลี่ผ้านั้นออก ส่วนใดยังดีใช้อยู่ก็

                       ฉีกเอาแต่ส่วนนั้นไป ฉะนั้นการอุปมัยข้างต้น คือ ให้เราเลือกแต่สิ่งที่ดีของเขาที่มีอยู่เท่านั้นสิ่งไหนไม่ดี

                       เราก็ไม่เก็บไว้ปล่อยทิ้งไปเสีย ถือเอาเฉพาะวาจาที่เรียบร้อยเท่านั้น ส่วนกายแสดง ออกมาที่ไม่ดีก็อย่า
                       ไปถึงเอากิริยาทางกายนั้นทิ้งเสีย


                                     (๒) หากความประพฤติทางวาจาไม่ดี แต่ความประพฤติทางกายเรียบร้อยหมดจด ก็
                       พึงมนสิการเฉพาะทางกาย เปรียบเหมือนสระโบกขรณีมีสาหร่ายจอกแหนคลุมเต็มไปหมด เมื่อคน

                       เดินทางแดดร้อน เหน็ดเหนื่อย หิวกระหายมาถึงเข้า ก็ลงไปยังสระนั้น เอามือแหวกสาหร่ายจอกแหน







                                 ๑๑๙  สํ.ส. (ไทย) ๑๕/๑๘๘/๒๖๕.

                                                                                       ุ
                                 ๑๒๐  พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต), โยนิโสมนสิการวิธีคิดตามหลักพทธธรรม, พิมพ์ครั้งที่ ๒๔,
                       (นครปฐม: วัดญาณเวศกวัน, ๒๕๖๑), หน้า ๔๕.
   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85