Page 94 - Guerra civil

CAYO JULIO CÉSAR

primo M. Marcellus, ingressus in eam orationem, non

oportere ante de ea re ad senatum referri quam dilectus

tota Italia habiti et exercitus conscripti essent, quo prae­

sidio tuto et libere senatus quae uellet decernere auderet;

3 ut M. Calidius, qui censebat ut Pompeius in suas prou-

incias proficisceretur, ne quae esset armorum causa; timere

Caesarem, correptis ab eo duabus legionibus, ne ad eius

periculum reseruare et retinere eas ad urbem Pompeius

uideretur; ut M. Rufus, qui sententiam Calidi paucis fere

mutatis uerbis sequebatur. 4 Hi omnes conuicio. L.

Lentuli consulis correpti exagitabantur. 5 Lentulus sen­

tentiam Calidi pronuntiaturum se omnino negauit, Marcel­

lus perterritus conuiciis a sua sententia discessit. 6 Sic

uocibus consulis, terrore praesentis exercitus, minis ami­

corum Pompei plerique conpulsi, inuiti et coacti Scipionis

sententiam sequuntur: uti ante certam diem Caesar exer­

citum dimittat; si non faciat, eum aduersus rem publicam

facturum uideri. 7 Intercedit3 M. Antonius, Q. Cas­

sius, tribuni plebis. Refertur confestim de intercessione

tribunorum. 8 Dicuntur sententiae graues; u t4 quisque

2