Page 41 - Yirmiyohu
P. 41
ירמיה
7איך האָב פֿאַרלאָזן מ ַײן הױז,
איך האָב אַװעקגעװאָרפֿן מ ַײן אַרב;
איך האָב איבערגעגעבן די פֿעליבטע פֿון מ ַײן זעל
אין דער האַנט פֿון אירע פֿ ַײנט.
8מ ַײן אַרב איז מיר געװאָרן װי אַ לײב אין װאַלד,
זי האָט אױפֿגעהױבן איר ָקול אױף מיר,
דרום האָב איך זי פֿ ַײנט געקראָגן.
9איז אַ קלױאיקער רױבפֿױגל מ ַײן אַרב מיר?
די רױבפֿױגלען ז ַײנען רונד אַרום איר;
גײט זאַמלט אַלע קחיות פֿון פֿעלד,
ברענגט זײ אַהער צו עסן.
10פֿיל פּאַסטוכער האָבן פֿאַרדאָרבן מ ַײן װ ַײנגאָרטן,
צעטרעטן מ ַײן פֿעלד;
זײ האָבן געמאַכט מ ַײן פֿלוסטיק פֿעלד
פֿאַר אַ מדבר אַ פֿיסטן.
11מע האָט עס געמאַכט פֿאַר אַ װיסטעניש,
עס טרױערט צו מיר װיסטערהײט;
פֿאַרװיסט איז דאָס גאַנצע לאַנד,
װאָרום קײן מענטש נעמט ניט צום האַרצן.
12אױף אַלע הױכע ערטער אין מדבר
ז ַײנען פֿאַרװיסטער געקומען,
װאָרום גאָטס שװערד פֿאַרצערט פֿון עק לאַנד ביז עק לאַנד,
ניטאָ קײן פֿריד פֿאַר קײן ל ַײב.
13זײ האָבן געזײט װײץ ,און דערנער געשניטן,
זיך געפּלאָגט – קײן נוץ ניט געבראַכט;
דרום שעמט א ַײך מיט א ַײערע תּבואות,
פֿון װעגן דעם גרימצאָרן פֿון גאָט.
14אַזױ האָט גאָט געזאָגט – אױף אַלע מ ַײנע בײזע שכנים ,װאָס
רירן אָן די אַרב װאָס איך האָב געמאַכט אַרבן מ ַײן פֿאָלק ישׂראל:
זע ,איך ר ַײס זײ אױס פֿון זײער ערד,
און דאָס הױז פֿון יהודה װעל איך אױסר ַײסן פֿון צװישן זײ.
