Page 145 - Thilim
P. 145
תּהלים
ַ 1ה ְללוָּיה.קיג
לױבט ,איר קנעכט פֿון גאָט,
לױבט דעם נאָמען פֿון גאָט.
2זאָל געבענטשט ז ַײן דער נאָמען פֿון גאָט
פֿון אַצונד און ביז אײביק.
3פֿון אױפֿגאַנג פֿון דער זון ביז איר אונטערגאַנג
װערט געלױבט דער נאָמען פֿון גאָט.
4גאָט איז דערהױבן איבער אַלע פֿעלקער,
איבער די הימלען איז ז ַײן פּראַכט.
5װער איז װי יהוה אונדזער גאָט,
װאָס טראָנט אין דער הײך?
6װאָס קוקט אַראָפּ טיף
אױף די הימלען און אױף דער ערד.
7ער שטעלט אױף פֿון שטױב דעם אָרימאַן,
פֿון מיסטן דערהײבט ער דעם אבֿיון,
8צו זעצן מיט פֿירשטן,
מיט די פֿירשטן פֿון ז ַײן פֿאָלק.
9ער מאַכט די עקרה זיצן אין הױז
אַ פֿרײלעכע מוטער פֿון קינדער.
ַה ְללוָּיה.
1אַז ישׂראל איז אַרױס פֿון מצ ַר ִים,
דאָס הױז פֿון יעקבֿ פֿון אַ װילדשפּראַכיקן פֿאָלק,קיד
2איז יהוּדה געװאָרן פֿאַר ז ַײן הײליקטום,
ישׂראל ז ַײן געװעלטיקונג.
3דער ים האָט דערזען און איז אַנטלאָפֿן,
דער ירדן האָט אָפּגעטראָטן אַהינטער.
4די בערג ז ַײנען געשפּרונגען װי װידערס,
די הײכן װי יונגע שאָף.
5װאָס איז דיר ,ים ,װאָס דו לױפֿסט?
דו ירדן ,װאָס דו טרעטסט אָפּ אַהינטער?
6איר בערג ,װאָס איר שפּרינגט װי װידערס?
איר הײכן – װי יונגע שאָף?
