Page 148 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

148 AGATHA CHRISTIE

«Είστε σίγουροι ότι ψάχνετε σπίτι σε αυτά τα μέρη; Δυστυχώς
δεν έχω ακούσει τίποτα κατάλληλο εδώ γύρω».
Και αν είχες ακούσει, σιγά μη μου έλεγες, σκέφτηκε η Γκουέ-
ντα, λίγο σκανταλιάρικα. Αυτή η ανόητη ζηλεύει, σκέφτηκε. Ζηλεύει
επειδή μιλάω στον σύζυγό της κι επειδή είμαι νέα κι ελκυστική!
«Εξαρτάται από το πόσο βιάζεστε», είπε ο Έρσκιν.
«Δε βιαζόμαστε καθόλου, αλήθεια», είπε ο Ζιλ χαρωπά.
«Θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα βρούμε κάτι που θα μας αρέ-
σει πραγματικά. Προς το παρόν έχουμε ένα σπίτι στο Ντίλμουθ,
στη νότια ακτή».
Ο ταγματάρχης Έρσκιν τραβήχτηκε από το τραπεζάκι. Πήγε να
πάρει μια ταμπακιέρα από ένα τραπέζι κοντά στο παράθυρο.
«Στο Ντίλμουθ», είπε η κυρία Έρσκιν. Η φωνή της ήταν ανέκ-
φραστη. Είχε καρφώσει τα μάτια στο πίσω μέρος του κεφαλιού
του άνδρα της.
«Μικρό και χαριτωμένο», είπε ο Ζιλ. «Έχετε πάει ποτέ;»
Μεσολάβησε μια στιγμιαία σιωπή και ύστερα η κυρία Έρσκιν
είπε με την ίδια, ανέκφραστη φωνή: «Περάσαμε μερικές εβδομά-
δες εκεί ένα καλοκαίρι, πριν από πάρα πολλά χρόνια. Δε μας άρε-
σε πολύ, μας φάνηκε υπερβολικά νωθρό».
«Ναι», είπε η Γκουέντα. «Έτσι ακριβώς φαίνεται και σ’ εμάς. Ο
Ζιλ κι εγώ πιστεύουμε ότι προτιμάμε κάτι πιο αεράτο».
Ο Έρσκιν επέστρεψε με τα τσιγάρα. Πρόσφερε το κουτί στην
Γκουέντα.
«Από αέρα άλλο τίποτα στα μέρη μας», είπε. Η φωνή του ήταν
κάπως βλοσυρή.
Η Γκουέντα σήκωσε το βλέμμα στον Έρσκιν όσο εκείνος άνα-
βε το τσιγάρο της.
«Θυμάστε καθόλου το Ντίλμουθ;» τον ρώτησε απονήρευτα.
Τα χείλη του συσπάστηκαν και η Γκουέντα μάντεψε ότι ήταν
ένας ξαφνικός σπασμός πόνου. Ο Έρσκιν απάντησε με αδιάφορη
φωνή: «Αρκετά καλά, θα έλεγα. Μείναμε στο –για να θυμηθώ–
Ξενοδοχείο Ρόιαλ Τζορτζ – όχι, στο Ρόιαλ Κλάρενς».

29/5/2020 1:59:06
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 148
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 148 29/5/2020 1:59:06