Page 217 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 217

οι παιδικές αναμνήσεις της Γκουέντα δεν ήταν ιδιαίτερα ενδια-
φέρουσες, όμως εκείνη αναρωτιόταν μήπως αυτό ακριβώς σκε-
φτόταν.
Έπειτα πήρε θάρρος κι έφτασε στην τελική δήλωση. Είπε πως
ξαφνικά είχε θυμηθεί, την ώρα που έβλεπε μια παράσταση, ότι εί-
χε κοιτάξει από τα κάγκελα της σκάλας στο Χίλσαϊντ και είχε δει
μια νεκρή γυναίκα στο χολ.
·
«Με πρόσωπο μπλάβο, στραγγαλισμένη, με χρυσαφιά μαλλιά
και ήταν η Έλεν – μα ήταν τόσο ανόητο, γιατί δεν είχα ιδέα ποια
ήταν η Έλεν».
«Πιστεύουμε ότι–» άρχισε να λέει ο Ζιλ, αλλά ο επιθεωρητής
Πράιμερ, με αναπάντεχη πυγμή, σήκωσε το χέρι και τον εμπόδισε.
«Σας παρακαλώ, αφήστε την κυρία Ριντ να μου τα πει με δι-
κά της λόγια».
Και η Γκουέντα συνέχισε όπως όπως, αναψοκοκκινισμένη, με
τη διακριτική βοήθεια του επιθεωρητή Πράιμερ, ο οποίος χρησι-
μοποιούσε μια επιδεξιότητα την οποία η Γκουέντα δεν εκτίμησε
ως την ιδιαίτερα αποδοτική τεχνική που ήταν στην πραγματικότητα.
«Του Γουέμπστερ;» είπε σκεπτικός. «Η Δούκισσα του Μάλφι,
ναι. Πιθηκίσια χέρια;»
«Αυτό, όμως, μάλλον ήταν εφιάλτης», είπε ο Ζιλ.
«Σας παρακαλώ, κύριε Ριντ».
«Μπορεί να ήταν όλα εφιάλτης», είπε η Γκουέντα.
«Όχι, δε νομίζω», είπε ο επιθεωρητής Πράιμερ. «Θα ήταν πολύ
δύσκολο να εξηγηθεί ο θάνατος της Λίλι Κιμπλ, εκτός αν υποθέ-
σουμε ότι όντως δολοφονήθηκε μια γυναίκα σε αυτό το σπίτι».
Αυτό έδειχνε τόσο λογικό, παρήγορο σχεδόν, ώστε η Γκουέ-
ντα έσπευσε να συνεχίσει.
«Και δεν τη δολοφόνησε ο πατέρας μου. Αλήθεια. Ως και ο
δρ Πένροουζ λέει ότι δεν ήταν ο κατάλληλος τύπος, και ότι δε θα
μπορούσε να δολοφονήσει κανέναν. Και ο δρ Κένεντι ήταν απόλυ-
τα βέβαιος ότι δεν το είχε κάνει ο πατέρας μου, απλώς έτσι πίστευε.
Βλέπετε, λοιπόν, κάποιος ήθελε να φανεί ότι το έκανε ο πατέρας

H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 217 29/5/2020 1:59:18
29/5/2020 1:59:18
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 217