Page 30 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 30

30                                          AGATHA CHRISTIE

                 επικεφαλής εργάτης του κυρίου Σιμς, ίσιωσε τη ράχη από τη γω-
                 νία και τη χαιρέτησε με πλατύ χαμόγελο.
                   «Δε θα μας δυσκολέψει καθόλου αυτό, κυρία Ριντ», είπε. «Εδώ
                 κάποτε υπήρχε πόρτα. Κάποιος δεν την ήθελε κι έβαλε να την
                 καλύψουν με σοβά».
                   Η Γκουέντα εξεπλάγη ευχάριστα. Φανταστικό, σκέφτηκε, πάντα
                 είχα την αίσθηση ότι υπήρχε πόρτα εκεί. Θυμήθηκε τη σιγουριά
                 με την οποία είχε πλησιάσει προς τα εκεί το μεσημέρι. Και σαν τη
                 θυμήθηκε, εντελώς ξαφνικά, ένιωσε ένα ελάχιστο ρίγος ταραχής.
                 Αν το καλοσκεφτόταν, ήταν πολύ περίεργο στην πραγματικότη-
                 τα… Γιατί ένιωθε τόσο σίγουρη ότι υπήρχε πόρτα εκεί; Δε φαινό-
                 ταν τίποτα στον εξωτερικό τοίχο. Πώς είχε μαντέψει –καταλάβει–
                 ότι ακριβώς εκεί υπήρχε πόρτα; Εννοείται πως θα ήταν βολικό να
                 την έχει για να περνά στην τραπεζαρία, μα γιατί πήγαινε πάντα τό-
                 σο αλάνθαστα στο συγκεκριμένο σημείο; Οποιοδήποτε άλλο στον
                 διαχωριστικό τοίχο θα ήταν εξίσου καλό, ωστόσο εκείνη πήγαινε
                 πάντα αυτόματα, κάνοντας άλλες σκέψεις, στο μοναδικό σημείο
                 στο οποίο κάποτε υπήρχε όντως πόρτα.
                   Ελπίζω να μην είμαι κανένα μέντιουμ, σκέφτηκε αμήχανα η
                 Γκουέντα.
                   Δεν είχε υπάρξει διόλου ενορατική ποτέ. Δεν ήταν τέτοιος άν-
                 θρωπος. Ή μήπως ήταν; Εκείνο το μονοπάτι έξω, που κατέβαζε
                 από τη βεράντα στο γρασίδι μέσα από τους θάμνους… Μήπως για
                 κάποιον λόγο γνώριζε ότι υπήρχε όταν επέμενε τόσο πολύ να το
                 ανοίξουν στο συγκεκριμένο μέρος;
                   Μπορεί να είμαι ενορατική, σκέφτηκε με δυσαρέσκεια. Ή μήπως
                 έχει κάποια σχέση με το σπίτι;
                   Γιατί είχε ρωτήσει την κυρία Χένγκρεϊβ εκείνη τη μέρα αν το
                 σπίτι ήταν στοιχειωμένο;
                   Δεν ήταν στοιχειωμένο! Ήταν ένα υπέροχο σπίτι! Αποκλείεται
                 να είχε το παραμικρό πρόβλημα. Άλλωστε η κυρία Χένγκρεϊβ εί-
                 χε δείξει να εκπλήσσεται πολύ με την ιδέα.
                   Ή μήπως ο τρόπος της είχε ένα ίχνος επιφύλαξης, δυσπιστίας;








                                                                     29/5/2020   1:58:37
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   30
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   30                           29/5/2020   1:58:37
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35