Page 52 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

52 AGATHA CHRISTIE

και κανείς ποτέ δεν υποψιάστηκε τίποτα. Είστε σίγουροι, απόλυ-
τα σίγουροι, ότι είναι συνετό να αρχίσετε να τα σκαλίζετε ξανά;»
«Μις Μαρπλ», είπε η Γκουέντα, «μου φαίνεται ότι ανησυχεί-
τε πραγματικά».
«Ανησυχώ, καλή μου. Είστε δύο εξαίρετοι, ευγενέστατοι νέοι
(αν μου επιτρέπετε). Είστε νιόπαντροι κι ευτυχισμένοι μαζί. Σας
ικετεύω, μην αρχίσετε να ξεσκεπάζετε πράγματα που μπορεί να...
πώς να το πω... να σας ταράξουν και να σας λυπήσουν».
Η Γκουέντα την κοίταξε. «Έχετε στον νου σας κάτι συγκεκρι-
μένο, κάτι – τι ακριβώς υπονοείτε;»
«Δεν υπονοώ τίποτα, καλή μου. Απλώς σας συμβουλεύω (επει-
δή έχω ζήσει πολλά χρόνια και ξέρω πόσο μπορεί να μας ταράξει
η ανθρώπινη φύση) να το αφήσετε όπως έχει. Η δική μου συμ-
βουλή είναι η εξής: αφήστε το όπως έχει».
«Μα πώς να το αφήσουμε;» Η φωνή του Ζιλ είχε τώρα διαφορε-
τικό τόνο, πιο αυστηρό. «Το Χίλσαϊντ είναι το σπίτι μας, η Γκουέ-
ντα κι εγώ θα ζήσουμε εκεί, και κάποιος δολοφονήθηκε εκεί, ή
τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε. Δεν πρόκειται να ανεχτώ μια δολο-
φονία στο σπίτι μου χωρίς να κάνω τίποτα, ακόμα και αν έχουν
περάσει δεκαοκτώ χρόνια!»
Η μις Μαρπλ αναστέναξε. «Λυπάμαι», είπε. «Φαντάζομαι πως
έτσι θα ένιωθαν οι πιο πολλοί θαρραλέοι νεαροί. Μάλιστα το συμ-
μερίζομαι και σχεδόν σας θαυμάζω γι’ αυτό. Όμως θα ευχόμουν
–ειλικρινά σας το λέω– να μην το κάνετε».

Το επόμενο πρωί στο χωριό του Σεντ Μέρι Μιντ κυκλοφόρησε το
νέο ότι η μις Μαρπλ είχε επιστρέψει στο σπίτι της. Την είχαν δει
στη Χάι Στριτ στις έντεκα. Πέρασε από το πρεσβυτέριο στις δώδε-
κα παρά δέκα. Το ίδιο μεσημέρι τρεις από τις κουτσομπόλες του
χωριού την επισκέφθηκαν, άκουσαν τις εντυπώσεις της από τη
χαρωπή Μητρόπολη και, όταν τελείωσε εκείνος ο φόρος τιμής
στις τυπικότητες, έπεσαν με τα μούτρα στις λεπτομέρειες μιας επι-

29/5/2020 1:58:49
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 52
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 52 29/5/2020 1:58:49