Page 38 - Neşide Dergisi 5.Sayı E-Book

Şiir

Ali LİDAR*

Kırk

yürüyorum arkamda kırk yitik yıl
yürüyorum küfemde kırk ağır taş
oysa annemin genç kızlığı hala hatırımda
öfke nöbetleri kırık tabaklar haciz memurları
ilk televizyonumuz ev oturmaları seksen altı dünya kupası
ilk okul ilk aşk ilk ağrı ilk kan ve babam
yürüyorum hepsini bırakarak ardımda

büyüyemeden yaşlandım saçlarımda kırağı
gözlerimin çökertisi ürkütüyor çocukları
yürüdükçe insanlar uzaklaşıyor benden
aynalar ağaçlar ve sokak köpekleri
kulağımda anlam veremediğim çan sesleri
komünyon ayinleri zangoçlar ve rahibeler
ne istiyorlar benden?
yürüdükçe açıldım ve açıldıkça gördüm
kendimden dışarı doğru bakmaya başladım dünyaya
ahmak kırlangıçların biçimsiz danslarını
içimden dışıma doğru bakınca anlamlandırdım
heyhat, yaşlandım!
yavaş yavaş büyüseydim anlatacaktım hepsini lakin
büyüyemeden yaşlandım

berbat kıyafetlerle örterek bedenimi
atıma ikinci el bir eğer vurup yollandım
annemin yaşlandığını düşündüğüm yaştayım
insan yaşayamadıkça yaşlanıyormuş anladım

şimdi kırk kere tövbe etsem
bahşedilir mi bana
bir gençlik daha?
kırk çocuk sevindirip
kırk atı azad etsem
kabul olur mu tövbem?
kırdığım kırk kalp önünde
kırk gün kırk gece diz çöksem
boşa geçen kırk yılı
başa sarabilir miyim?

* Şair/Yazar/Sosyolog/ Eskişehir Anadolu Lisesi Felsefe Öğretmeni.

36