Page 35 - Neşide Dergisi 5.Sayı E-Book

Şiir

İsmet KANBER*

Bırak

Şimdi bırak bütün sevinçlerini
Bırak toprak
bırak su
bırak
terk ettiğin vahdetin
üstlensin yükünü

İnsan
Zamanın uzamında
İki hüznün çarpımıdır nasılsa
Kendi gölgesinde
dev bir yokluğa yaslanır aslında

Ey benim yokluğa
varlığa Belki
Ey benim kalbimin çivilendiği çar-mıha! bir kitabın sihrinde çözülür
Ey benim sükûnetimin “Enel Hak” dediği Mansur’un
yaprak yaprak bölünen Belki
Hüznüm bulacak vahdetin sahibini
Peygamber kuyusunda!
Geç!
Bırak!
İşte sevinçlerim
Terk et!
İşte kederim
vakitlerin yüzündeki izlerini
nefesim “hüzün ki en çok yakışandır bize”
kısmetim demişti şair
İşte yükümden arta kalan hasretim!
Hayat bir mesneviye bölündüğünden beridir Biz ki
İki tutam ayrılığa dayanmadı varlığım Kalbinden daha ağır yükü olmayan
Geceye sorsam şiire meftun
nafile bir aydınlık alır rüyamın tabirini sözün hükmüne talip
ge-ce ki vahdet pazarında yol süreniz
iki heceyle örtmüş
varlığın sûretini vesair…

* Şair/Yazar. Süleyman Nazif Anadolu Lisesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni.

33