Page 144 - เพชรพระอุมา เล่ม 1
P. 144

144



                            “ฮึย! หมี!”

                            เบื้องหนาบนกลุมโขดหินใหญติดกับดงหลุมพี  กอนดําทะมึนหลายกอน  ชุมนุมกันอยูที่
                   นั่น  ตัวหนึ่งไตลงมาจากโขดหินและยืนสองขาหันมาพอดี  ทางสีขาวเปนรูปตัว ‘วี’  มองเห็นชัดอยู

                   กลางอก

                            นั่นคือหมีควาย ฝูงเบอเรอทีเดียว และพวกมันทิ้งหมดก็สําเหนียกในกลิ่นไอของมนุษยได

                   ทันๆ  กันกับที่มนุษยกลุมนี้เหลือบไปเห็นมัน  โดยเฉพาะอยางยิ่งเจาตัวจาฝูงใหญที่สุด  ซึ่งเกาะกอน
                   หินยืนสองขาอยูในขณะนี้ สวนสูงของมันถาไมถึง 6 ฟุต ก็เฉียดๆ ไป ระยะมันหางออกไปเพียงไม

                   เกิน 60 เมตรเปนอยางมาก!

                            โดยไมตองเตือนเลย  เจาลูกหาบสองคนเผนหวือ  ปนขึ้นไปบนตนไมใหญเร็วยังกะลิง

                   ดวยสัญชาตญาณหลบภัยเอาตัวรอด ซึ่งมันก็นาจะเปนเชนนั้น เพราะทั้งสองไมมีอะไรเลย นอกจาก
                   มีดปะแดะคนละเลม แตก็โงพอกัน เพราะคิดจะหนีหมีขึ้นตนไม

                            “หลบกอนครับ คุณไชยยันต!”

                            จอมพรานกระซิบเร็วปรื๋อ  ในขณะที่ตนเองปกหลักนิ่งอยูกับที่  ใครคนหนึ่งก็กระชาก
                   แขนไชยยันตทางเบื้องหลัง  เซเขาไปอยูหลังกอนหินกอนใหญ  คนคนนั้นคือแงซาย  ไชยยันตปลด

                   เซฟ .375 ในขณะที่แงซายก็สลัดคานเหวี่ยงสง .44-40 ขึ้นลํากลอง

                            “ซัดเลย หรือยังไง?”
                            ไชยยันตกระซิบรอนรน ประทับปนขึ้น แตแงซายแตะไหลไว

                            “เดี๋ยวครับเจานาย อยาเพิ่ง ดูผูกองกอน หมีควายรายมาก รายกวาเสือเสียอีก ถาเรายิงมัน

                   ลมตัวเดียว มันจะแหเขามาทั้งฝูง”
                            รพินทรกมลงหยิบกอนหนึ่งขึ้นมา ขวางโดงไปยังหมีควายฝูงนั้น พรอมกับตบขากางเกง

                   เสียงดัง ตะโกนตะเพิด

                            เจาจาฝูงเอียงคอ  แหงนหนาขึ้นสูงเหมือนจะสูดกลิ่นแลวแยกเขี้ยวขาว  สงเสียงคําราม

                   ตอบมาอยางดุราย  ลดตัวลงมายืนสี่ขา  เจาตัวอื่นๆ  ก็พากันแยกเขี้ยวสลอด  เดินจับฝูงงุนงานไปมา
                   ทั้งหมดเห็นจะไมต่ํากวา 6 ตัว ไมมีทาวาจะหลีกหลบเลี่ยงไป

                            เขาสงเสียงตะโกนไลอีกครั้ง

                            ยังไมทันจะสิ้นเสียง จาฝูงตัวใหญที่สุดก็ควบปุเลง ปรี่เขามาอยางรวดเร็ว จอมพรานตวัด
                   ไรเฟลขึ้นประทับบา  ในพริบตานั้น  กอนที่ไชยยันตหรือแงซายจะทันเหนี่ยวไก .30-06  ในมือของ

                   เขาก็แผดสะทานปา  หัวกระสุนซิลเวอรทิป  น้ําหนัก 200  เกรน  วิ่งเขาทะลวงแสกหนาของมัน

                   ในขณะที่ควบเขาใสอยางแมนยํา รางใหญโตนั้นพลิกตีลังกาสองทอด แลวฟุบนิ่งอยูกับที่

                            ทั้งฝูงระส่ําระสาย  แลวไอตัวใหญๆ  อีกสองสามตัวก็ปรี่เขามาอีกอยางไมสะทกสะทาน
                   กับเสียงปน และภาพการวายปราณของเจาตัวแรก บัดนั้นเอง .375 และ .44-40 ของไชยยันตกับแง






                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149