Page 186 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 186

met elkaar over praten, maar het hield ons uit onze slaap. Vaak
laat het wetenschappelijk benaderen van een slachtoffer je toe
om boven het criminele feit te staan. Daar lukte ons dat niet. Wat
in Cikatovo was gebeurd, was zo revolterend. De slachtoffers
waren geen militieleden, het waren gewone papa’s, boeren met
kinderen. Het deed ons denken aan de massa-executies in de
Tweede Wereldoorlog, nazipraktijken. Elke dag worden wij ge-
confronteerd met criminele feiten. Maar ergens kun je de motie-
ven van de moordenaars soms wel volgen, zonder begrip op te
brengen voor hun daden. Hier zagen we echter hoe hele genera-
ties mannen die zich niet hadden kunnen verdedigen massaal
afgemaakt waren.
In de volgende drie weken hebben we drie sites onderzocht.
We kregen ruim 170 lichamen op onze autopsietafels. Elk lichaam
hebben we na onderzoek in een lijkenzak gestoken en herbegra-
ven, samen met een nummer. Een jaar later zijn we teruggegaan.
Op sommige graven lagen bloemen. In Cikatovo was ondertus-
sen een herdenkingsmonument opgericht. Aan de voet ervan
lagen verse bloemen.

Voor het DVI als team was dit een aparte ervaring. Omdat we er
behoefte aan hadden, wilden we deze missie voor onszelf alsnog
ombuigen tot iets positiefs. Naast het kerkhof bevond zich een
schooltje. Toen we er op een dag voorbijgekomen waren, hadden
we gezien hoe de kinderen en de leraar er tijdens de oorlog vier-
klauwens waren moeten vertrekken. De agenda van de leerkracht
met alle opdrachten voor die dag, lag nog open op zijn bureau.
In België hebben we serviceclubs aangesproken om de school
opnieuw op te bouwen. De reacties waren hartverwarmend. We
hebben banken gekocht en alles opnieuw in orde kunnen bren-
gen zodat de Kosovaarse kinderen opnieuw les konden volgen.
Toen we in 2000 zijn teruggekeerd naar Cikatovo speelden de
kinderen weer op de speelplaats. Ook dat is het DVI.

186